En voila een verslagje van Schimmert – Loopkrant.nl

Een familiefeestje om U tegen te zeggen. We waren de klok een beetje uit het oog verloren en pas rond 3u30′ smeet ik mij in de zetel zondagmorgen, trappen zouden er teveel aan geweest zijn. Enkele uren later gaat die verdomde wekker. Ik zag het meer zitten om me nog eens goed om te draaien, maar wie kan feesten… die kan lopen. Afgesproken met Gust en Johan om vandaag de Childlearn marathon te doen.

Een geluk dat het voor het goede doel was, dan kunnen we altijd dat ietsje meer. Als drie musketiers volgen we onze weg naar Schimmert, het is een bewolkt dagje, lekker loopweertje. Enkele kilometers voor we er zijn valt het ons op dat er hier niet veel meer vlak is. De ene steile bergop na de andere, oeps dat gaat hier een zware dobber worden. Ik probeer er nog onderuit te muizen om een paar uur in de wagen te slapen, maar Gust en Johan sleuren me mee naar de inschrijving. Plots staat de parking vol bekenden, de meeste zijn Belgen. Namen gaan we niet noemen, kijk naar de uitslag en doe er een man of 10 af die we niet kennen. En wat een plezier dat we hier maken, het leek wel of we gewoon een kilometertje gingen wandelen, zo ontspannen iedereen.

Het podium is al bekend voor de race. We nemen ieder om beurt eens plaats op nummer 1 om zo toch ook eens het podium te ervaren. Maar bittere ernst even later, de speaker telt af… bij 3 roep ik "wacht " maar onverbiddelijk telt hij verder en we moeten gaan. Rustig tempootje samen met Michiel. We lopen redelijk vlotjes en niet sneller dan 10km/u. Het parcours is prachtig, gewoon heerlijk om hier te lopen, maar ojee zo zwaar, zoveel hellingen, modderstroken, nog hellingen. Mijn knie ziet het niet zitten en begint lastig te doen na 2 uurtjes, ondertussen is de hemel op enkele minuten open gegaan en zitten we af te zien als paarden. Plots tegen de 30° , de ene na de andere valt stil.

Ik laat Michiel gaan en begin het serieus moeilijk te krijgen, maar na 28km staat het weer vast, ook deze gaat tot het einde ! Ik geef niet op vandaag. De eerste mannen beginnen te dubbelen, ook velen onder hun die niet meer verder geraken, ik probeer ondanks mijn eigen dip de anderen zoveel mogelijk aan te moedigen, en het helpt , Franky begint terug te lopen, Pat krijgt ook weer moed, het moet gewoon. Vincent heeft een ijzersterke dag, ook Johan en Lucien gaan zo sterk maar Gert die is al binnen, vorige week nog sub 8uur op de 100km en vandaag eerste plaats, groot talent. Bij de eerste tien aankomers zijn niet minder dan 8 Belgen, sterk. Ikzelf heb zo wat zitten wandelen de laatste 4km, telkens wat krampen in de kuiten bij het lopen. Maar na 4u12’07″ hangt die medaille weer om mijn nek!

Nummer 108 is weer verleden tijd, als het zo blijft gaan dan ga ik terug beginnen lopen. 1300€ was de opbrengst voor het goede doel! Iedereen heeft sterk gelopen, je moet het maar doen met zo’n warm weer, wat zijn wij marathonlopers toch doorbijters. O ja, nog even vergeten te vermelden, Jacques stopt straks met lopen, na zijn 250ste marathon. Ook hij wil waarschijnlijk eens proeven van een comeback.