De strenge winter, vol sneeuw en gladheid, kon mij niet deren! Ik liep overal dwars door heen, en heb geen één keer verstek laten gaan door weersomstandigheden. Ik ploegde door bergen sneeuw, en tippelde over ijsgladde zandpaden. Triomfantelijk zei ik tegen mijn man: ‘Ik loop altijd! Maakt niet uit wat voor weer het is. Ik ben weerbestendig, stoer en cool!’

Dus wie schetst mijn verbazing dat hoge temperaturen mijn kryptoniet blijken te zijn?! Het begon vorige week zondag, toen ik op weg naar huis plotseling keihard werd neergeslagen door de man met de hamer. En toen ik na huwelijksplechtigheid van Kate en William mijn ontroering wilde wegrennen, moest ik de laatste tien minuten op wandelpas overgaan.

Veronrust kwam ik thuis. Dit is niet de loper die ik wil zijn! De loper die ik wil zijn, maakt haar rondjes netjes af. Maar gelukkig is loper die ik bén zeer hardnekkig, en wil van geen opgeven weten, en dus ging ik vanmiddag gewoon weer op pad. En toen deed ik een aangename ontdekking: Als je vorige loop waardeloos ging, is de volgende al gauw beter! Bovendien was de temperatuur dankzij een ijselijke oostelijke wind aanzienlijk lager.

Wat is jouw lopers kryptoniet?

© Nicole Orriëns / http://www.moedershomerun.blogspot.com/