Het verwondert mij dat de Nederlandse taal zoveel verschillende woorden heeft voor de simpele activiteit van je ene voet voor de andere zetten. Sommige beschrijven de activiteit, andere vertéllen meteen iets over de manier van bewegen, zoals schrijden en slenteren. lopen, rennen, draven, hardlopen, wandelen, slenteren, joggen, sjokken, stappen, kuieren, tippelen, schrijden

Als iemand die regelmatig met relatief grote snelheid de ene voet voor de andere zet, worstel ik wel eens met de juiste terminologie. Loop ik, of ren ik? Of loop ik hard? In de dagelijkse praktijk houd ik het meestal op: ‘Ik loop’, maar dat mist toch de inspanning die er mee gepaard gaat. Daarom voel ik veel voor een variant op ‘draven’. Nonchalant vertel ik dan op feesten en partijen: ‘Vandaag heb ik acht kilometer gedraafd!’ Maar ja, dan heb je weer kans dat mensen denken dat ik simpelweg op een paard heb plaatsgenomen. Het valt als ‘loper’ niet meer een term te vinden die recht doet aan het proces waarbij je in vlot tempo de ene voet na de andere zet, waarbij de ademhaling versnelt, de lichaamstemperatuur oploopt, en het zweet je aan alle kanten uitbreekt.

Wat dat betreft laat het moederschap zich veel makkelijker in één enkel woord vatten: worstelen. Welke terminologie gebruik jij?

© Nicole Orriëns / http://www.moedershomerun.blogspot.com/