Wanneer je bij de bakker staat en een brood kost twee euro zeg je niet:"Hier heb je vijf euro, laat maar zitten". Wanneer de bakker de prijs van twee naar vijf euro verhoogd ga je op zoek naar een ander adres voor je brood. Alles heeft zijn prijs en die wil je er wel of niet voor betalen. Betaal je te veel dan voel je dat in je portemonnee. Om bepaalde prestaties te leveren moet je ook een prijs betalen in de vorm van trainen.

Ook hierbij staat de prijs rechtlijnig in verhouding met de opbrengst. Wil je bijvoorbeeld een vijf kilometer in twintig minuten lopen dan zul je een kilometer of vijftig per week moeten lopen en wennen aan 24 seconden op de honder meter lopen. Ga je 200km per week lopen en train je veel in 18 seconden op de honderd meter zul je dat ook heel snel in je portemonnee (je lichaam in dit geval) gaan voelen. Amerikanen zeggen zelfs no pain no gain; geen pijn geen opbrengst.

Vreemd genoeg wil iedereen te veel betalen. Heb je geen pijn in je portemonnee dan heb je niet genoeg betaald. "Rare jongens die hardlopers", zou Obelix zeggen, maar ja die is een ketel met toverdrank gevallen als kind en hoeft niet te trainen om te presteren. Ik heb hem trouwens ook geen brood zien eten. Wat kost een everzwijn tegenwoordig?

© Rinus Groen – Apeldoorn