Zondag 17 oktober 2010. De Amsterdam marathon. De omstandigheden zijn perfect net als de voorbereiding. Toch moet ik al na 7km vaststellen dat het mijn dag niet is. Van uit het niets word ik opeens kortademig en valt het tempo enorm terug. Dan maar bij 10km terug joggen en gewoon de draad weer oppakken. Maar zo gewoon is dat dus niet. Analyseren en nog eens analyseren, wat ging er nu fout?

Trainingsgenoot Cees Weeda komt met het antwoord:"Je bent marathonmoe. 110 marathons gemiddeld in 2u52 in 33 jaar is te veel van het goede. Gewoon stoppen en korte afstanden gaan lopen."

Het is ondertussen maandag 18 oktober 2010 en ik heb net 10 x 200m in 40 seconden gelopen en het ging heerlijk. Mijn dochter liep mee (wel een stukje langzamer) en zij wil over 3 á 4 jaar samen met mij in New York de marathon lopen. Dat heeft wel wat en lijkt me leuk. Misschien is dat inderdaad het sleutelwoord: "Leuk". Dus heb ik me voorgenomen vanaf nu moet het leuk zijn.

© Rinus Groen – Apeldoorn