‘Waar heb ik mijn iPod toch neergelegd na het hardlopen?’ dacht ik nog, maar toen kwamen de kinderen binnendenderen uit school, en ik besloot dat ik hem later wel eventjes zou vinden. Toen de kinderen achter hun boterham zaten, dacht ik weer aan mijn iPod en begon serieuzer te zoeken. Nergens te vinden. Langzaam maar zeker bekroop mij een onaangenaam vermoeden: ‘Ik zou toch niet…’

Ik rende naar boven, opende de deur van de wasmachine, en stond oog in oog met mijn verzopen iPod. In de rubberen rand vond ik de eveneens jammerlijk omgekomen nike-chip. Dat zijn zo van die momenten in een lopersleven dat woorden tekort schieten. Hoopvol plugde ik de iPod toch in de computer, maar er gebeurde helemaal niets.

En nu vraag ik me af: als ik zeven kilometer heb gelopen, maar ik kan het niet registreren met mijn iPod, heb ik dan wel gelopen?

© Nicole Orriëns / http://www.moedershomerun.blogspot.com/