‘Joh, je gaat toch niet ècht hardlopen met dit weer hè?! Dit is nou bij uitstek een dag waarop je gerust kunt overslaan.’ Koppig negeerde ik het listige stemmetje, dat me probeerde over te halen níet te gaan, maar ik voelde mijn standvastigheid wankelen. ‘Gewoon net doen alsof je het niet hoort,’ hield ik mezelf voor. ‘Gewoon door gaan met je schoenen aantrekken, en dan snel naar buiten rennen.

Niet te veel nadenken, en zorg dat je buiten komt!’ Eenmaal buiten raakte ik afgeleid door de muziek op mijn iPod, die mijn innerlijke saboteur overstemde. En na twintig minuten lopen in de regen, deed ze er niet meer toe, want toen overspoelde mij dat aangename gevoel van voldoening, van gedane arbeid en een gedane loop. De twintig minuten naar huis deerden me niet. Want ik wist: ‘Mijn innerlijke saboteur wil ook naar huis, dus die zal me niet langer dwars zitten.’

Dus voor iedereen die kampt met motivatieproblemen, en een innerlijke saboteur: zorg ervoor dat je minstens een kwartier rennen van huis komt. Dat andere kwartier is geen enkel probleem, aangezien dat er voor zorgt dat je weer thuis komt!

© Nicole Orriëns / http://www.moedershomerun.blogspot.com/