Omkijken in een wedstrijd is het domste dat je kunt doen. Je ziet niet meer wat er voor je gebeurt (een lantaarnpaal of zo) en je geeft je tegenstander een teken van zwakte. Toch wil ik wel graag weten wat er achter me gebeurt. Nou, daar heb ik altijd een heel arsenaal aan trucjes voor.

Bij grote baanwedstrijden zie je de koploper vaak naar het scherm kijken. Ik kijk vaak naar de schaduw van de loper(s) achter me. Soms gluur ik bij een stadsloop in een winkelruit. Als er iemand meefietst vraag ik gewoon: "Wat gebeurt er achter me?" En dan heb ik ook nog oren. Wanneer ik een kruising passeer waar na mijn passage het verkeer weer mag gaan rijden dan weet ik genoeg.

Je moest eigenlijk ogen in je rug hebben, maar dat bestaat natuurlijk niet. Alleen in de exorcist kan iemand zijn hoofd 180 graden draaien. Alhoewel?

© Rinus Groen – Apeldoorn