Station tot Station Loop

ImageAls we in de oude stationsrestauratie van Ommen koffie drinken is het nog rustig. We hebben de trein voor de meute uit genomen. Een jongedame van de restauratie is gepositioneerd om het geld voor toiletbezoek te incasseren. Gelukkig gebruiken we wat; dan hoef je niet te betalen. Sommige lopers hebben zo de zenuwen dat ze wel drie gaan. Ook drie keer betalen? Minder geslaagd om zo geld te verdienen.

Henk en ik lopen in en doen wat oefeningen. Als we de kleding hebben ingeleverd zoeken we de andere Daventrianen op. Iedereen is in goede stemming. Vóór NS-station Ommen worden om 19.30 uur de 1.000 ingeschreven deelnemers weggeschoten voor deze unieke 10 mijl loop. Ook dit jaar weer toont het prachtige Vechtdal zich op haar mooist aan de deelnemers en de toeschouwers.

Ik start rustig en weet na een kilometer; dat ‘t hem vanavond niet zal worden. De bril is beslagen en boven op je hoofd zetten of in de hand nemen maakt het lopen alleen maar onrustig. Toch gaan de eerste 5 km in 24:09. Het is prachtig loopweer maar mijn conditie is drie keer niets. Toch maar beter om eerst trainingsarbeid te doen, dan als een gek aan wedstrijden deelnemen. Gerard is me voorbij gesneld en ik loop zo’n vijftig meter achter Gerrit Voortman, die met familie ook aan deze loop meedoet.

Image

Henk Borgmeijer die ons in de auto passeert moedigt ons allen nog een keer met een stortvloed van worden aan. Ik loop samen met twee dames, die een aardig tempo lopen. Na veel zuchten en steunen van mijn kant moet ik ze laten gaan. Ik heb last van mijn linkerhamstring. Altijd wat. Maar rustig aan doen. Bij Vilsteren lopen we dwars door een molen heen. Prachtig. De omgeving is hier in het vechtdal prachtig. De toeschouwers hebben er zin in en er wordt heel wat af gefotografeerd. Ik word alleen maar ingehaald en heb het nakijken. De 10 km gaat in 49:09min. Ik houd het maar op vasthouden van mijn bekende ritme. Maar oh, wat heb ik het zwaar. Nog nooit heeft het me zo veel moeite gekost. De hamstring speelt nog steeds op en op het moment dat ik wil stoppen wordt het minder.

Image

Ik stiefel toch maar door en de blik gaat volledig op oneindig en het denken is alleen nog maar gericht op het einde van deze loop. Van om je heen zien is al een kwartier geen sprake meer. Ook is de bril zo beslagen dat het zicht behoorlijkgenniet meer. Het is alleen nog maar verbijten en dom door lopen. Bezweet en uitgeput finish ik voor het station te Dalfsen in een tijd van 1:20:38 min. Henk is allang ( 1:05 ) binnen en loopt me al tegemoet. Henk Borgmeijer loodst ons allen binnen en na de finish worden de deelnemers en toeschouwers in het Oude Station muzikaal onthaald. Met een Runningshirt met je naam erop gaat het terug naar huis. Die laat je natuurlijk niet liggen; om het gedrang te voorkomen kunnen die echter beter vooraf uitgedeeld worden.

© Albert Broekhoff – Deventer / http://www.daventrialoper.web-log.nl