Een rups wordt een vlinder. Een mooi meisje wordt een prop. Ooit zat ik in de kantine in Kampen toen een man mij enthousiast aansprak: "Hallo Rinus, wat leuk je te zien." Het leek een broer van Rinus Israel en ik wist echt niet wie het was. "Sorry, ik weet niet wie u bent", antwoordde ik beschaamd. Hij noemde zijn naam, maar nu ik wist wie hij was herkende ik hem nog niet.

De naam hoorde bij een hele magere tanige jonge loper en de oude man die voor me stond leek zijn palmares bij het biertonrollen verdient te hebben. Ik schrok er zelfs een beetje van hoe iemand zo kon veranderen.

Vandaag zou Coen Stoker langs komen en het verhaal van Kampen spookte door mijn hoofd. Coen was een echte kanjer op de middenafstand. Bij de B- en A-junioren, maar ook bij de senioren. Ooit waren we samen op vakantie en liep hij bij een grote (meer dan 5000 deelnemers) wedstrijd in Miami over 5600 meter zomaar in de top-10. Ik liet mijn dochter een foto van destijds zien en zij riep gelijk: "Oh, six packs!", ofwel strakke buik.

Maar hoe zag de Coen van nu er uit? Toen ik de deur open deed zei ik gelijk: "Je bent niet ouder en niet dikker, geweldig!" Natuurlijk was Coen wel ouder en wat dikker. Zijn geheim? Zijn hele leven had hij nog nooit een druppel alcohol gedronken. Had ik maar nooit een abonnement op de Volkskrant genomen. Dan had ik dat verhaal over dat een paar glaasjes wijn per dag heel gezond is niet gelezen.

© Rinus Groen – Apeldoorn