In de auto kan het prettig zijn wanneer er iemand naast je zit die wel de weg weet. Iemand die alleen maar op je vingers kijkt en steeds commentaar heeft is echt irritant. Veel mensen stellen het op prijs wanneer ik meefiets of meeloop bij een wedstrijd om ze uit de wind te houden en omdat ik een constant tempo aangeef.

Zij voelen zich verplicht om goed te presteren, omdat ik me anders voor Jan L opoffer en ik vind het leuk om net te doen of het mijn verdienste is dat de goede tijd er uit gerold is. Zelf regel ik ook wel eens zo´n iemand, maar er moet wel chemie zijn. Onlangs fietste mijn broer met me mee in Warnsveld. Er stond windkracht 7 en hij wilde voor me fietsen om me uit de wind te houden. Normaal oke, maar nu liep ik op Dennis van Lohuizen te jagen en ik wilde mijn prooi wel op een eerlijke manier verschalken.

Beter was geweest om hem naar Dennis te laten fietsen en te vragen:"Zal ik je uit de wind houden? Want Rinus loopt wel erg hard op je in.." en wanneer Dennis dan vervolgens omkijkt steek ik mijn duim op en zwaai lachend naar hem. Game, set, match.

© Rinus Groen – Apeldoorn