Je moet een beetje gek zijn om een marathontiendaagse te verzinnen. Je moet wat gekker zijn om met dat idee wat te doen en er één te gaan organiseren. Je moet nog wat gekker zijn om er aan mee te gaan doen. Volgens mij moet je volslagen gek zijn om hem uit te lopen, te winnen en het nog geweldig naar je zin te hebben gehad ook. Dit bovenstaande overkwam mij de afgelopen tien dagen.
Vooraf nog aan de huis/clubarts gevraagd of dit wel verantwoord was. Het antwoord paste precies in bovenstaand rijtje "als je het maar niet te gek maakt en naar je lichaam blijft luisteren". Op donderdag 23 juli vertrokken naar een camping in Borger. Caravan mee, vrouw mee, pasta mee, drank mee en …. voldoende hardloopkleding en schoenen mee. De "Hondsrug Marathon Tiendaagse" werd gehouden in de bossen van Gieten en Borger in de buurt van het "Boomkroonpad" en het "Het Nije Hemelriek".
De start was dagelijks om 11.00 uur en de parcoursen waren dagelijks verschillend. Het betroffen rondjes variërend van 2,64 km t/m 4,02 km, dus snel rekenend 10 met aanloop tot 16 rondjes per dag. Dit was een fenomeen dat ik niet eerder had gedaan en zag daar wel tegenop. Dit is me overigens heel erg meegevallen, sterker het was best prettig! De organisatie was in handen van DFW Runners welke hoofdzakelijk bestaat uit Ronald Kwint en Sjoerd Slaaf. Beide heren werden perfect ondersteund door 2 dames die de inwendige verzorging op een meer dan voortreffelijke wijze voor hun rekening namen. Met gevaar voor eigen leven i.v.m. de hoeveelheden wespen die zich bij alle zoete dranken meldden, zorgden de dames ervoor dat wij, de lopers, hier geen last van hadden en zonder gevaar de drankjes en hapjes konden nuttigen.
Ook het aantal deelnemers was beperkt (zoveel gekken zijn er dus ook weer niet), 13 deelnemers hadden zich ingeschreven om 10 dagen achtereen de hele marathon af te leggen en 3 deelnemers zouden alle 10 de dagen een halve marathon voor hun rekening nemen. Dagelijks was er tevens een aanvulling van losse lopers die 1, 2 of meerdere dagen een afstand zouden gaan lopen. Het maximum aantal deelnemers per dag was begrensd op 30. Deze eenvoud en kleinschaligheid heeft een geweldige charme en maakt ook dat je elkaar snel kent, weet wat je kan en elkaars supporter wordt.
Vrijdag 24 juli: De "Houtvester Jansen Marathon".
Een marathon van 16 ronden, elk 2,64 km over bospaden, langs heide en water en over een fietspad weer terug. Bij de start zag de lucht er nog goed uit maar eenmaal aan het lopen kwam er toch wel bewolking. Toen de helft erop zat begon het te regenen en op de achtergrond te onweren. Het was nog even spannend of we konden doorlopen maar gelukkig kwam dit niet in gevaar. Direct bij de start nam ik de leiding en liep behoorlijk uit. Door onwetendheid over mijn medelopers ging ik op de automatische piloot verder en liet mij zo’n 700 meter voor de finish verrassen door Lex de Boer uit Avehorn. Hij kwam mij in een knap tempo voorbij. Zelf had ik toen niet meer de moed of de kracht, of beide, om aan te zetten en de eindsprint te maken. Lex won verdiend met 25 seconden voorsprong en ik werd dus, tandenknarsend, tweede (de toon was gezet) mijn eindtijd: 3.25.30.
Zaterdag 25 juli: De "Gletsjerkuil Marathon".
Wederom een marathon van 16 ronden van 2,64 km, nu over bospaden, langs de gletsjerkuil en langs de bank van minister Kan. Vooraf werd gewaarschuwd dat dit wel eens de zwaarste etappe zou kunnen worden vanwege het parcours (soms licht glooiend). Ach, het was wel zwaarder dan de eerste etappe maar het venijn blijkt toch in de staart te zitten. Ook vandaag konden we het weer niet droog houden. Enkele fikse regenbuien maakte het parcours behoorlijk zompig, hetgeen de looptechniek niet positief beïnvloedde. De strijd werd ditmaal eerder beslist. Reeds 2 ronden voor de finish kwam Lex mij voorbij, groette vriendelijk doch duidelijk en liet mij op de achtergrond achter. Shit! Die vent is 10 jaar ouder en loopt als een diesel. Starten, en daarna één tempo naar de finish. Geen enkel verval. Wel werd ik wederom tweede en begon er aan te wennen. Sterker, ik begon al te vertellen dat ik daar heel tevreden mee was (je moet wat). Mijn eindtijd 3.37.09.
Zondag 26 juli: De "Gasselterveld Marathon".
Ditmaal een marathon bestaande uit 10 ronden van 4,06 km met een aanloop, om de afstand te completeren, over bos- en fietspaden door de bossen en heide richting Langeveen en langs de Gasselterscheiding. Een mooie ronde, ietwat slecht beloopbare paden (maar daar ga je aan wennen en het hoort erbij) en een lang fietspad weer terug naar de verzorging om daarna je weer om te draaien en dit te herhalen. Over herhalen gesproken! Het werd gewoon vervelend -;) , maar Lex kwam me alweer eerder voorbij en het ging bij mij wat minder. Moest een paar keer een stukje wandelen, maar wist m’n tweede plek te handhaven. Een eindtijd van 3.46.12 was het resultaat en de tijden liepen op.
Maandag 27 juli: De "Rendierjager Marathon".
Deze marathon bestond weer als vertrouwd (het begon echt al te wennen) over een parcours van 16 ronden van 2,64 km. Dit keer zat er buiten de bekende bos- en zandpaden ook een klinkerweg in. Deze klinkerweg had ook nog het karakter van licht vals plat te zijn. Dit maakte dat dit parcours bij een aantal lopers wat minder in de smaak viel, echter ik kon mijn tempo weer wat terug vinden. Je kan het ook niet iedere dag, iedereen naar zijn zin maken. Dat dit parcours ook bij Lex niet slecht viel vond ik minder (overigens bleef ik vriendelijk tegen hem) en wederom ging de dagzege naar Lex en werd ik weer tweede in een tijd van 3.43.08.
Dinsdag 28 juli: De "Gietenerveld Marathon".
Vandaag 14 ronden met een lengte van 2,99 km met uiteraard voor de rekenaars onder ons een aanloop. En weer ging dit parcours door een ander stuk natuurschoon. En om het verhaal niet onnodig lang te maken, de geschiedenis herhaalde zich weer, Lex ging met de dagzege aan de haal en ik begon me al aardig een Kneteman te voelen, eeuwig tweede. Mijn eindtijd, weer iets beter, 3.42.10.
Woensdag 29 juli: De "Zwarte Water Marathon".
Deze dag stonden er 12 ronden van 3,57 km met aanloop op de menukaart. En dat zwarte water kan me gestolen worden. Het ging weer minder goed en ik werd zelfs derde. Niet alleen Lex haalde me breed grijnzend in maar ook Sjoerd Slaaf moest ik voor laten gaan tijdens mijn meerdere stukjes wandelen. Grrrrrr…. Een eindtijd van 3.46.26 vormde het besluit dat ik uit een ander vaatje moest gaan tappen. LET OP!!
Donderdag 30 juli: De "Drouwenerveld Marathon".
Op donderdag zouden twee loopmaatjes, Pierre en Otmar, een halve marathon c.q. 30 km meelopen. Aangezien Otmar van Antilliaanse afkomst is en een uitstraling van een Keniaan heeft was het bij de aankomst van de start wel hilarisch. Bij aankomst liepen we direct Lex tegen het lijf en ik heb hem verteld dat de grappen afgelopen zijn. Ik had een Keniaan ingehuurd en zou hem een poepie laten ruiken. Dat deze bluf nog ging werken daar had ik alleen maar van kunnen dromen. In een geheel vlak tempo van 4.50 min per km loodste Otmar mij naar het halve marathonpunt. Zo, nu zelf doen. En probleemloos bleef ik dit dan ook volhouden. Eindtijd 3.25.33 en………..DAGWINNAAR!!!! Dag Lex ! -;)
Vrijdag 31 juli: De "Houtvester Kuhn Marathon".
Een dag met gemengde gevoelens. Weer 16 ronden van 2,64 km door het bos. En weer ging het prima. 4.45 min per km. Heerlijk onbezorgd op kop lopen en denken, wie doet me wat. Tot 5 ronden voor het einde. Lex staat bij de finish en heeft besloten het voor die dag voor gezien te houden. Het lukte hem niet meer om zich zelf op te peppen en de laatste 5 rondjes te volbrengen. De benen willen nog wel maar tussen de oren zit het niet goed! Shit!!!, balen voor Lex, maar ook voor mij. Ondanks dat ik niet meer van hem in het algemeen klassement had kunnen winnen was de onderlinge strijd wel leuk (misschien had je dit uit de voorgaande tekst niet opgemaakt maar zo zat het in het echie wel). Zelf kon ik de dag keurig afronden in een mooie tijd van 3.22.24, werd hier dagwinnaar mee maar had toch geen goed gevoel. Door het uitvallen van Lex stond ik nu direct 1e in het algemeen klassement en was de voorsprong op nummer 2, Sjoerd Slaaf, reeds 2.00 uur.
Zaterdag 1 augustus: De "Jahomi Marathon".
Wederom een marathon over een afstand van 3.00 km met een aanloopje. Prima weer, goed parcours en wat bovenal belangrijk was …. Lex was weer paraat. Kijk dat is karakter, niet meer meedingen voor het overall-klassement maar wel weer klaarstaan om 42,2 km af te leggen. Vanaf de start ging het weer lekker met me en kon ik de rondjes weer goed afdraaien. Tot 6 rondjes voor het einde. Wat last van mijn scheenbeen. Stukje wandelen dan maar, maar niet aan toegeven. Na 2 rondes was de pijn vergeten en voorbij. De laatste vier rondes gingen weer prima en ik werd weer dagwinnaar in een tijd van 3.28.07.
Zondag 2 augustus: De "Nije Hemelriek Marathon".
De laatste etappe over de beruchte afstand. Dit maal 14 rondes van 3,05 km en inderdaad de eerste ronde was wat korter doordat we wandelend naar de start liepen. Het was niet goed! Mijn scheenbeen gaf weer pijn aan, het had de hele ochtend al geregend en ook tijdens de start kwam het vocht nog overvloedig uit de hemel vallen. Dit had het parcours veranderd in een soort afwisselend modderbad met een recht eind van een klinkerpad om via een zeer vervelend keienpad weer de modderpoel te betreden. Reeds na twee rondes heb ik besloten deze laatste marathondag, waarin ik op een zeer riante 1e plaats stond, zeer gecontroleerd, afwisselend wandelend en hardlopend te volbrengen. Dit om een echte blessure aan mijn scheenbeen te voorkomen. Zeer verdiend ging Lex weer met de dagzege aan de haal, en kwam ik gelijk met Jannet de Lange uit Almere (1e Dame) na 4.11.02 over de finish.
Een onvergetelijke ervaring waarvoor ik nogmaals Ronald Kwint, Sjoerd Slaaf en de dames Scheuneman en Schanssema hartelijk wil bedanken. Tevens wil ik alle andere deelnemers bedanken voor de ongedwongen en gezellige sfeer die er was want zonder lopers was er geen evenement geweest.
© Ruud Kok – Apeldoorn