Iets weten is niet altijd goed voor je. Zo zijn er zat mensen die die door een ander iets aangepraat krijgen. Wat loop jij te trekken met je rechterbeen! Voor deze opmerking had ik nergens problemen mee, maar nu ik er op ga letten voel ik toch inderdaad wel een klein steekje bij elke pas in mijn hamstring.
Of op de weg loop je de eerste kilometer op een tien kilometer fluitend, maar op de baan zie je na 400m al een bordje ‘nog 24’. De afstand is door de confrontatie opeens vreselijk lang geworden. Mensen stappen uit na het horen van een tusssentijd terwijl ze zonder deze informatie gewoon hadden doorgelopen.
Vandaag besloot ik een experiment uit te halen met, de tot 2009 vooral als klootschieter bekende, Eric Hoeve. We zouden een aanval doen op zijn persoonlijk record op de 5000m van 24.34. Door 29sec per 100 meter te lopen moest er een nieuwe toptijd van 24.10 uitrollen. Wat ik niet vertelde was dat ik het piepertje op mijn horloge op 28 seconden had gezet, dus 23.20 als eindtijd. Het ging allemaal prima totdat Eric dacht dat hij nog vijf rondjes moest, maar er nog zes gelopen moesten worden. Bij 3000m in 14.04 besloot ik hem te vertellen dat we op 23.20 liepen en een tijd onder de 24 gewoon moest kunnen. Dat gaf de burger moed en Eric liep kreunend verder en wist zowaar tegen het eind nog iets te versnellen. 23.18 was de nieuwe toptijd. Wat niet weet dat niet deert!
© Rinus Groen – Apeldoorn