Woensdagavond 15 juli 2009. Loopfestijn Voorthuizen is natuurlijk een begrip al de hele eeuw lang. Met tradities en dus ook voor deze 14e editie gewoon dus om 18.00u in de avond. Een mooie starttijd, maar niet voor wie nog geen vakantie heeft en tijdig de kantoorpantoffels voor de loopschoenen moet zien te wisselen.

Ook met heel hard werken was het ons redactieleden wederom niet gelukt om vandaag eindelijk weer eens zelf mee te lopen op het snelle asfalt in Voorthuizen. Maar zoals altijd was het deelnemersveld voor de prominentenrace zo indrukwekkend dat we toch nog nét op tijd konden zijn om de start van dit jaarlijkse loopspektakel mee te maken. Met het motto op zak van "goed kijken naar snelle lopers maakt dat je zelf ook sneller gaat lopen", maakten wij van deze avond dus maar even actieve rustavond met oog voor hardloopdetails.  

Op het door de Atletiekunie gecertificeerde parcours van 700 meter en 5 rondes van 1860m (10km in totaal) stonden dit jaar weer indrukwekkende Afrikaanse lopers aan de start. En omdat een hele snelle tijd wellicht voor de mannen niet ondenkbaar was keken wij vooraf nog eenmaal naar de mooie tijd van Keniaan Geoffrey Nutai uit  2008. Hij liep toen slechts 28.05 min over de 10km in Voorthuizen. Zou het dit jaar nog sneller kunnen op het asfalt in Voorthuizen? Het parcoursrecord bij de dames ( Lornah Kiplagat ,  30.44) uit 2002,  was voor de dames dit jaar net iets té veel vermoedelijk.

De race dit jaar bij de dames was echter wel ongekend spannend en toch heerlijk snel. Met lange tijd de Belgische loopkoningin Veerle Dejaeghere in de slipstream van Sharon Tavengwa uit Zimbabwe was het uiteindelijk toch het tactisch inzicht gecombineerd met gewoon hard kunnen lopen tot het eind van onze loopster uit België, die winnend over de streep kwam. Met 33.27 klokte Veerle een mooie tijd. Zeker omdat een kort gesprek een paar maanden geleden ons nog leerde dat zij eigenlijk was gestopt met hardlopen. Maar vandaag gaf Veerle het gewoon toe: stoppen is moeilijker dan lekker blijven lopen. De wedstrijd vandaag in Voorthuizen vond zij super. Dus wij kregen direct de vraag of er tot half augustus nog meer van deze wedstrijden (perfecte organisatie, geweldig publiek, snel parcours met dito tegenstand) waren in Nederland. Dus organisatoren help Veerle de zomer door! 

Bij de mannen dit jaar weer een eliteveld van Nederlandse toppers, subtoppers en de top van de masters uit Nederland en België aan de start. Vanaf de start werd de wedstrijd natuurlijk gedomineerd door zes Kenianen die direct gingen jagen op het parcoursrecord uit 2008.  Voor de lopers uit Kenia een mooie bonus bij een snelle tijd. De organisatie had alles op alles gezet om dit jaar eens als snelste wegwedstrijd in Nederland op de kaart te komen. De eerste 5km ging voorspoedig in 13.48. De strijd was echter vanaf halverwege nog slechts voorbehouden aan drie Keniaanse natuurtalenten. Met 7km tussentijd in 19.29 werd het natuurlijk pas echt spannend. Want verval komt, maar hoeveel seconden blijven dan nog over om toch een mooie tijd onder de 28 min neer te zetten?

De ongrijpbare Geoffrey Mutai wist de organisatie en dus heel Voorthuizen te geven wat er al jaren aan zat te komen: een droomtijd van 27.39 min op 10km. Een fantastische prestatie van de winnaar van Voorthuizen van vorig jaar, maar we kennen Geoffrey natuurlijk ook als de man die het parcoursrecord van de marathon van Eindhoven met 2.07.50 in 2008 op scherp zette. Wilson Kipsang liep met 27.47 natuurlijk ook naar een prachtige tijd. Met op plaats 7 de Keniaan Edwin Kipyego met 29.56 min waren dit jaar de eerste zeven plaatsen dus alleen mogelijk als je onder de 30 minuten liep. Een heerlijke avond voor de liefhebbers van hardlopen, want dit soort 10km wedstrijden zijn schaars, zeer schaars in Nederland.  Na afloop hadden wij natuurlijk een diepte-interview met de winnaar. In ons beste Keniaans vroegen wij hoe het ging? Waarop de magische woorden waren: "it was tough really tough”. Want zo hard op 10km loopt Mutai normaal toch ook niet.

De strijd tussen de eerste Europeaan in Voorthuizen ging dit jaar nét niet naar Patrick Stitzinger. Patrick eindigde in 30.31 achter het Belgisch loopwonder Hans Janssens die met 30.26 de beste loper werd achter het Afrikaanse loopgeweld. Opvallende deelnemers dit jaar waren natuurlijk Nadja Wijenberg die gewoon weer midden in het veld liet zien dat zij nog steeds écht kan hardlopen. Neals Strik was dit jaar met 31.26 toch vele Nederlandse talenten gewoon weer ver voor. Bij de masters waren prominenten als Ton Smit (eindtijd na veel blessureleed alweer 37.03),  Peter van Egdom en natuurlijk Edo Baart present. Met het grote dorpsfeest in Voorthuizen nog voor de boeg op deze avond gaat in ieder geval editie 2009 van loopfestijn Voorthuizen weer als zeer geslaagd het archief in. 

© Redactie Loopkrant.nl