4 April Unkel – Nieuwied-Feldkirchen. Op de meet and greet hadden wij ook "bedrijfskleding" gekregen. Het was de bedoeling dat wij dit T-shirt zo veel mogelijk zouden dragen. Echt schoon was dit na de eerste dag niet meer. Dus heb ik voor de eerste keer in mijn leven kleren gewassen. Althans mijn T-shirt gedurende een gedeelte van mijn uitgebreide douchebeurt aangehouden.

(Note Redactie Loopkrant.nl: De Rheinsteig. Dit alles door de ogen van Henk Geilen in vijf afzonderlijke verhalen vastgelegd en verspreid over drie dagen afzonderlijk te lezen op Loopkrant.nl. Hierbij het tweede deel van deze bijzondere loopervaring)   

Tot mijn grote verbazing was het daarna weer wit en het ’s morgens zelfs zo goed als droog. Na een inspannende snurkwedstrijd tegen Kees ben ik mijn dag begonnen met het drinken van 1,5 liter water en teven het inpakken van 2,5 liter in mijn rugzak. Aangezien ik na afloop van de eerste etappe ook nog 5 liter gedronken had was mijn vocht weer een beetje op peil. Om het evenwicht te houden heb ik tevens alles wat over was van het ontbijt netjes in mijn rugzak gestopt.

Vandaag stond een etappe van 42,9 kilometer op het programma. Ik voelde mij beresterk en had er ook echt zin in. Tot mijn verbazing zag ik dat er toch een paar lopers waren die een stuk minder fit oogden dan de eerste dag. Door de lokale lopers die ons vergezelden was als verrassing bovenop een berg (Erpel ?) een verzorgingsplaats ingericht. Tevens stond daar een onderwijzeres die ons een heel verhaal vertelde over de bewogen geschiedenis van die streek. Ook hadden we daar een mooi uitzicht op de overblijfselen van de brug bij Remagen.

In de loop van de ochtend werden wij verwacht in het prachtige stadje Linz. Daar stond de burgemeester, een verzorgingspost en een marsepein taart met het stadswapen. Zo’n taart is werkelijk optimale sportvoeding en zou bij iedere zichzelf respecterende marathon aangeboden moeten worden. Ik heb tevens van de gelegenheid gebruik gemaakt om het oude en prachtige gemeentehuis te bezichtigen. Toen ik een bordje las met de tekst "Betreten mit Feuer und offenen Licht streng verboten" wist ik waar ik als niet-roker naar toe moest. Ik heb dus zelfs de zolder van het gemeentehuis bezichtigd.

Waar ik de rest van de dag geweest ben weet ik niet maar ik heb prachtige burchten, mooie dorpjes en weidse vergezichten gezien. Onbeschrijfelijk mooi en weer goed voor 263 foto’s. Zodoende is het dan ook niet vreemd dat ik voor een marathonnetje bijna een hele dag onderweg ben geweest. Wat ik wel nog weet, is dat er op een kilometer of 14 voor de eindplaats van die dag een bezoekje aan een wijnboer ingepland was. Achteraf ben ik blij dat ik mij daar wat moed ingedronken heb, want de heuvel die daarna kwam was amper op te wandelen. Ik ga er trouwens nog steeds vanuit dat dit inderdaad zo moeilijk was door het stijgingspercentage en niet door de bloedworst die er bij de wijnboer gegeten was. Boven aangekomen zag ik dat wij nog steiler omlaag mochten. Als ik nu de foto’s bekijk dan breekt het angstzweet mij nog uit. Kortom het was weer ruim 45 kilometer puur genieten.

5 april Neuwied-Feldkirchen – Koblenz: "Gebakken aardappels met spek en spiegelei" Aantal kilometers: 53,5 Omhoog: 2.560 meter Omlaag: 2.638 meter. Vandaag zat ook een lusje door de Westerwald in de route. Daarnaast had de burgemeester ons gisteravond al verteld dat wij door het binnenkort op te leveren waterpark zouden gaan lopen. Maar eerst kwam er weer lopers uit de regio. Deze hadden tevens een zeer aanzienlijke gift van de lokale carnavalsvereniging mee gebracht. Een van de lokale loopster was trouwens Brigitta Biermanski die in 2003 deelgenomen heeft aan de Trans-Europalauf. Het waterpark hebben wij gezien, en ik heb besloten om daar toch maar niet met mijn gezin naar toe te gaan. Vlak daarna zag ik echter iets dat ik nog nooit gezien heb. Een vuursalamander. Na een pauze in de kantine van de tennisclub kwamen wij op een gegeven moment in de buurt van een dierentuin. Uiteraard moest er en rondje door de dierentuin gedraaid worden. Wel een heel aparte gewaarwording om op een zondagmiddag een rondje te rennen in een dierentuin. We zullen maar zeggen dat de apen eindelijk ook eens iets te kijken hadden.

Dit was weer een uitzonderlijk mooie etappe. De klimmetjes waren fel en soms erg lang. Maar de uitzichten des te mooier. Niet vreemd dus dat ik nog even 255 foto’s gemaakt heb. Ik heb weer heel wat burchten mogen bezoeken. Op een geven moment ging de tocht zelfs over het terras van een kasteel waar een redelijk exclusief restaurant gevestigd was. Ik vond het wel fun om in mijn frisgewassen bedrijfskleding op zondagmiddag tussen de poepie-chique-lunchende-mensen door te slalommen.

Op een kilometer of dertien van het eindpunt van die dag lag een groot restaurant met uitgebreide terrassen met een schitterend uitzicht. Gezien het geweldige weer en het feit dat het zondagmiddag was, was het daar overvol. Maar met wat passen en meten pasten wij er ook nog wel bij. Uiteraard had dit niets te maken met onze mooie en frisse bedrijfskleding. Nu is inmiddels wel bekend dat ik niet echt vies ben van een hapje eten. Maar ik heb wel geleerd dat ik beter kan wachten met het verorberen van echt zware maaltijden tot na het lopen. Dus toen een aantal loopmaatjes over gingen tot het bestellen van gebakken aardappelen met spek en spiegelei heb ik mij keurig beperkt tot het drinken van een Malzbiertje. Een godendrank die ik tijdens deze loop erg heb leren waarderen. Toen we uiteindelijk in Koblenz aankwamen was er iets misgegaan en was er zowel geen burgemeester als ook geen pers aanwezig.

© Henk Geilen – Munstergeleen / http://www.loopplezier.tk/