" Mannen zijn altijd bezig met wie het snelste is en wat voor tijd je hebt gelopen ". Als we op het terras nagenieten van onze prestaties wordt er heel wat nagepraat. " Vrouwen genieten gewoon van het lopen ". Oneliners die verschillen duiden. Het was leuk zo’n middagje lopen en nog lekker nazitten in de zon. We vermaken ons best en het weggedreven zweet, wordt weer met het nodige vocht aangevuld.
Vandaag hebben we met drie teams (JP van den Bent) mee gedaan met de businessloop van de IJsselloop. Helaas waren er wel een aantal geblesseerd. Maar hulde, Margot en Ruud waren ondanks de blessures wel aanwezig om ons aan te moedigen. Henk en ik hebben de startnummers en de chips bij het Burgerweeshuis opgehaald en snellen ons naar het rendez-vous aan de Brink. Iedereen heeft er zin in. Elly, Jolanda, Karin, Andre, Theo en Klaas doen de 10 km en starten op de Brink iets voor twee. Honderden atleten en bedrijvenlopers gaan aldaar van start. Henk, Marius en ik wachten nog even voor onze deelname aan de 10 Engelse mijlen. We lopen wat in door de Walstraat en het Bergkwartier. De stad ziet er op zijn best uit. Nog even toiletteren en beetje bijpraten en dan gaan wij ook van start. Als ik de Keizerstraat uitloop weet ik dat het vandaag geen topper wordt. De pijn in de bil blijft en ik voel me als een olifant die langzaam in beweging komt. Ik loop wat op met Marius, maar als we langs de Singel richting de brug gaan is hij me allang vooruit gesneld.
We gaan de spoorbrug over naar de Worp. Eddy moedigt hier aan en met velen slaan we een stoffig weggetje richting het Sterrenbos in. We lopen langs de spoorlijn. Het is voor mij afzien en ik loop voor geen meter. Als we voorbij de eerste drinkpost over de Oude Apeldoornseweg lopen, overweeg ik om te stoppen. Het water wat ik over me heen gooi verfrist en ik loop toch maar door het Sterrenbos. Veel Daventrianen lopen aan mij voorbij. Het 5 km punt gaat in 23 minuten. Het valt me niet tegen. Op de T splitsing gaan we links af en lopen op en neer om uiteindelijk richting Terwolde te lopen. Het is hier landelijk en de natuur loopt overal uit. Het groepje met o.a. Hans, Gerrit en Leidi moet ik laten gaan. Het stuk over de dijk gaat met de wind van voren. Ik loop in onvaste pas over de Lage Steenweg richting het Worp plantsoen.
Bij het IJsselhotel is opnieuw een drinkpost en hier gooi ik opnieuw een bekertje water over het hoofd. Niet dat het zo heet is, maar veel meer om me zelf op te peppen. Een heus orkest moedigt ons aan en we gaan over de Bolwerkersweg richting de Yperenberg boerderij. Een lang stuk van zo’n 2,5km heen en 2,5km terug staat ons nog te wachten. De 10km gaat in 48:03 min. De Bolwerkersweg ligt aan de oever van de IJssel en gaat onder de A1 door. Ik loop voornamelijk alleen en voel me verre van fit. De pijn in de bil blijft stekend aanwezig. Dit wordt de eerste weken rustig aan doen en wedstrijden links laten liggen. De geest is sterker dan het lichaam.
Melchior van der Pol ligt op kop en Johan volgt. Ze lopen ons links voorbij. Wat later zie ik Gerard, Henk en Marius moedigt mij als ie voorbij komt enthousiast aan. Het parcours gaat na het omkeerpunt terug naar Deventer. We lopen wat uit de wind en langzamerhand kom ik in mijn ritme. Langs de Bolwerksmolen gaat het onder het viaduct om wat later over de Wilhelmina brug te gaan. Het 15km punt passeer ik op het hoogste punt van de brug. Naar beneden de brug af en dan het Bergkwartier in om via de Roggestraat te finishen. Ik wordt wel heel spontaan een luidruchtig aangemoedigd en ook Henk Borgmeijer haalt me als een echte winnaar binnen. Ik ben gebroken en blij dat ik er ben. De tijd van 1:18:21 is voor het archief. Omkleden en dan met elkaar genieten van de zon op het terras.
Over uitslagen en prijsuitreikingen wordt niet meer gepraat. We genieten en gaan tegen zessen huiswaarts. De bonnen voor gratis drankjes leveren we bij Joop en Marcel in. Hopelijk kunnen ze er nog een paar nemen bij Royal.
© Albert Broekhoff – Deventer – http://www.daventrialoper.web-log.nl/