Wanneer ik met m’n familie op het strand naar de zee kijk maak ik steeds het grapje "Wie het eerst aan de overkant is?". Natuurlijk trappen mijn kinderen daar niet in. Op zo’n afstand kun je je niet instellen. Je krachten zo uitsmeren dat je precies bij de meet leeg bent. Dát is in de praktijk je op een afstand instellen.

Ik heb wel eens meegemaakt dat we voor 8 km vertrokken en na 10 minuten al op de finish afstormden, foutje bedankt. Bij de triatlon in Dieren kwam ooit een clubgenoot me op de fiets als een gek voorbij. Hij ging zo hard dat hij een bordje miste en daar na ruim 10km achterkwam. Ver van het parcours af. Vette pech.

Zondag 8 maart 2009 gingen loopmaten Ton Smit en Cees Weeda een titanenstrijd aan in Vorden. Beide hebben zij een flinke berg medailles gewonnen op NK’s bij de Masters 55+. De strijd was hevig en toen Ton Smit tekenen van zwakte toonde ging Cees in de overdrive. Onbedreigd ging Cees op de overwinning af. Ware het niet dat zij meededen aan de 10km en nu het 10km punt van de halve marathon naderden. Tja, wanneer je zo naar elkaar kijkt kun je niet ook nog eens naar de bordjes kijken.

© Rinus Groen – Apeldoorn