Sinds tweede kerstdag word ik geplaagd door een blessure aan mijn onderrug. Eerst heel prominent aanwezig in mijn staartbeen waardoor het lopen een marteling werd in plaats van een lekker bezig zijn. Na wat van het betere kraakwerk door Gerke Houwer zit alles redelijk op zijn plek en wat rest is het gevoel alsof ik een enorme schop onder mijn kont heb gehad. Die verdien je ook zo af en toe hoor ik u denken.
Maand: februari 2009
-
Snel kontje
-
Gelukkig hebben we trainer Wim nog bij ons
7 februari.We zijn maar met een klein groepje. Als ik hoor dat we twee keer tien minuten lopen schrik ik even. Tien minuten is twee keer vijf minuten, maar dan aan één stuk. Aan de andere kant zit dit er natuurlijk wel aan te komen. Maar goed. We laten ons niet kennen en doen het gewoon. Door het Zandenbos en dan langs de golfbaan. Ik kijk wat om me heen en bedenk dat dit een van de genoegens is van het hardlopen. -
Een plus een is meer dan twee
Ik had laatst een heel leuk gesprek met een loper die regelmatig over zijn lopen heel mooie verslagen schrijft. De laatste tijd had ik echter geen verslagen van zijn hand meer gezien. Hij vertelde dat, omdat hij de meeste lopen al x keer gedaan had, hij niets meer te vertellen had. Ik begon mij afvragen of ik ook in de situatie zou komen dat ik, als ik de x-ste keer bij een bepaald loopje was, ik niets meer te vertellen had? -
Gert en Hermien
Veel vrouwen die goed hardlopen hebben iets jongensachtigs. Niks verkeerd aan. Maar hoe vaak gebeurt het niet dat een dame tussen alle mannen die binnenkomen onopgemerkt wordt? Een pagekapsel maakt de verwarring compleet. Heel veel kleding draagt ook bij tot de verwarring. Bijvoorbeeld in het midden van een schaatswedstrijd op TV, moet ik toch altijd even turen of het mannen of vrouwen zijn. -
VIP voor een dag
Zondag 1 februari 2009. Plaatselijk een vlokje sneeuw met vooral een snijdende wind. Ik hoor het op de radio en de rilling gaat door het lichaam. Zeker niet van de kou. Nee, de zindering van een échte koude Midwinter in Apeldoorn. Het weer maakt deze Gelderse klassieker nog mooier dan hij al is. Nu alleen nog wat snert met roggebrood en spek en het feest is compleet. Het ultieme winnaargevoel. -
De overdenkingen van een hardlooptrainer op leeftijd
Zestien jaar ben ik nu gediplomeerd hardloop- en veteranentrainer. Opgeleid door de AtletiekUnie. In al die jaren met de nodige herhalingsopleidingen. Om een beetje bij te blijven en om mijn trainerslicentie geldig te houden. Nu ben ik op een punt beland dat ik denk "het is wel genoeg zo". Drie punten moet ik nog halen voor april 2010 om mijn licentie te behouden. Het zou een veelvoud worden van de herhalingen. -
Midwintermarathon beleving
Zondag 1 februari 2009, enkele uren na mijn finish van de Midwintermarathon van Apeldoorn moet ik de clichés bevestigen. Veel ervaren rotten wezen me er al op: "- iedere marathon is uniek", en: "- in iedere marathon leer je weer iets bij". Vooraf had het er weer eens slecht uitgezien voor wat betreft mijn deelname. -
De wandelgang
Loopmaat Lex Frentz heeft onlangs met een groepje gelijkgezinden een trainingskamp afgewerkt in Portugal. De maandag dat hij terug had moeten zijn vertelde zijn vrouw dat hij er flink getraind had. Let wel: 196km in één week! Later bleek dit ‘slechts’ 163km in negen dagen te zijn geweest. Waarom begreep ik het verkeerd? -
Alleen lopen voelt als net je rijbewijs hebben
De tweede training van de vierde week. Na vandaag zijn we op de helft van de beginnerscursus. Oftewel: over vier weken kunnen we 5 kilometer achter elkaar hardlopen. De 3 x 5 minuten die we vandaag doen laten me er wel in geloven. Ik denk dat ik het keerpunt voorbij ben. Hard gaat het (nog) niet, maar volhouden lukt zeker wel.