Centraal Beheer Achmea Marathon Apeldoorn – Loopkrant.nl

Zondag 1 februari 2009. Het schitterende parcours rond Apeldoorn staat al jarenlang bekend als een van de meest uitdagende wedstrijden van Nederland. Deelnemers lopen door de prachtige bosrijke omgeving van Apeldoorn, Hoog Soeren en Assel. De start en finish is op de ‘koninklijke’ Loolaan. Het is fris, sterker nog: het is waterkoud en de wind met windkracht 5 is snijdend.

Vandaag doe ik mee met de Helicon Asselronde. Een hardloopwedstrijd over 27,5km. In de trein kom ik mijn collega Elly. Zij loopt de mini marathon. Al keuvelend arriveren we om half elf in Apeldoorn. De omgeving van het station ziet er verzorgd en goed uit. Strak ontwerp, nieuwbouw, doch weinig historisch gebouw. Samen lopen we naar Orpheus. De 26 Daventrianen, die vandaag de marathon lopen zijn hier al. Ze hebben er zin in. Met zijn allen lopen we naar de omkleedruimte van de Asselronde. Bij de start staat iedereen of in groepjes of verdeeld van elkaar opgesteld. Ruim zevenduizend lopers doen mee aan de Midwintermarathon. Een record. En de Midwinter doet zijn naam eer aan met neerdwarrelende sneeuwvlokken en een koude oostenwind.

Ik start om 12.00 uur, terwijl Borgmeijer een woordenwaterval over ons heen stort. We lopen de Loolaan af om bij de eerste kruising de Jachtlaan op te gaan. Ik wens Anita en Richard succes met hun marathon. Ik haal ze in als we over de Burgemeester Roosmale Nepveulaan lopen. Het parcours gaat langs het AGOVV terrein om wat later door park Berg en Bos over een vals plat weggetje te gaan. Ik loop samen op met een groepje uit Emmen van de Sperwers. "Is Jeroen er?", vraag ik ze. "Als die er is, dan loopt hij zeker een paar minuten vooruit", krijg ik als antwoord. Bij de kassa van het park is het 5km punt ( 24:01 min ). We slaan hier linksaf de Soerense weg op. Omhoog en alsmaar omhoog gaat het. Met het groepje, inmiddels is Menno hier ook bij komen lopen, gaan we naar Hoog Soeren. Door de kou zijn er nauwelijks toeschouwers. Van Hoog Soeren lopen we over de Asselheide naar Assel. Anita en Richard hebben ons inmiddels weer ingehaald en hebben een strak tempo. Dat gaat mij te snel.

Bij het restaurantje aan het spoor slaan we rechts af richting Amersfoortseweg. De 10km gaat in 48:52 min. Het marcheert redelijk en de weg voert ons door de bossen van Assel. Net voor de Amersfoortseweg is het 15km punt (1:14:00). Bij elke drinkpost, die er om de 5 km staan, drink ik voornamelijk een bekertje thee. Lekker warm, bij zo’n temperatuurtje. De Amersfoortseweg gaat ook gestaag omhoog en de wind heeft daar ook nog schuin vat op ons. Ik loop met verschillende mensen op en probeer zoveel mogelijk in de slipstream te komen. De weg is recht toe, recht aan en nodigt niet uit en door de wind is het appèl op doorzettingsvermogen groot. Ik worstel en kom zo bij het 20km punt (1:41:32 min) boven.

De laatste 5km vallen me door de tijd van 27 minuten flink tegen. Inmiddels lopen we richting de Julianatoren. Ik loop samen met een man met een kaal hoofd. Wat zal die het koud op zijn bolletje hebben. Als ik hem dat vraag schijnt het allemaal wel mee te vallen. De halve marathon tijd is 1:47:01. De Echoput laten we op 22km links liggen en wat later gaan we de J.C. Wilslaan op. Inmiddels is Gerrit, die vandaag de marathon loopt, me voorbij gegaan. Potjandorie nog aan toe. Hem inhalen lukt me niet. Het laatste stuk vanaf de 25km (2:07:03 min) gaat zo’n beetje met de wind pal op de kop. Het is aardig afzien zo. Wat zullen de marathonlopers hier straks last van hebben. Ik sla opnieuw de Amersfoortseweg op en ben er bijna. Nog even en de resterende kilometers vragen om een laatste krachtinspanning. Irene moedigt me aan op de Loolaan. Irene is door de griep na 27,5km gestopt met haar Apeldoornse marathon. De laatste kilometers gaan samen op met de winnaar van de marathon de Keniaan Isaiah Kipkemei Kosgei. Ik finish in 2.20.11 min en krijg de medaille van de 36ste marathon om me heen gehangen en ook nog een dikke deken om me heen geslagen.

Poeh, wat een aanslag die laatste kilometers met die snijdende wind in het gezicht. Ik ben tevreden met de gelopen wedstrijd, de tijd en de gemiddeld snelheid van bijna 12km per uur. Het drinkflesje wat ze me geven krijg ik bijna niet meer open. De handschoenen zijn nat en de ledematen koud en stram. Vlot douchen en dan naar huis. Bij het verlaten van de Loolaan zie ik Remco nog net finishen in een mooie tijd van 3:01:51. Wat een klasse zo’n tijd op de marathon!