Soms herinner ik me een leuk verhaal en maak ik het iets smeuïger en stuur het naar Loopkrant. Vooraf google ik meestal wat en soms blijkt mijn verhaal een hele rare wending hierdoor te nemen. Zo ook dit verhaal. In Twello was een dorpsloop door de plaatselijke voetbalvereniging georganiseerd te zijn en de regiobladen riepen iedereen op om mee te doen.

Warmlopend, na ingeschreven te hebben, kwam ik al snel wat concurrenten tegen zoals Dick de Groot en Harrie Mulder van Daventria. We liepen samen met nog wat jongens door de straten van Twello toen de jeugd plots tegen ons begon te schreeuwen: ‘Ga toch noar huus, Charly kumpt’. De ondertiteling ontbrak, maar ik begreep dat er iemand was die Charly heette en vandaag ging winnen.

Ik liep op één van de kinderen af en vroeg: "wie is Charly?". Het bleek Charly Bosveld te zijn, een oud profvoetballer die het helemaal ging maken. De kinderen wezen ons het huis waar hij zich bevond en nieuwsgierig liepen we naar het betreffende huis. Achter de gordijnen werden wij ook bekeken, waarschijnlijk door Charly. Even later kwamen enkele mensen van de organisatie naar ons toe om te vertellen dat het allemaal een vergissing was dat er via de kranten ruchtbaarheid aan was gegeven en het eigenlijk een besloten wedstrijd was. We mochten meedoen, maar buiten mededinging. Vervolgens kwam Charly aan de start en hij was inderdaad geen partij voor ons. Charly werd 8-ste, ver achter ons, maar won de beker. Het zei zo.

Nu lees op internet ik dat Charly eigenlijk Henk Bosveld heette en dat hij in 1998 is overleden. De bijnaam Charly dankte hij aan zijn kromme benen, die de trainer van Enschede deden denken aan Charly Chaplin. En op een bepaald moment is iedereen hem gewoon zo gaan noemen. Maar goed dat de bijnaam Fat Legs die ik ooit van Harrie Brummelkamp kreeg nooit zo ingeburgerd is. In mijn jeugd werd ik vaak dikkerdje genoemd, maar toen was ik ook flink zwaarder….

© Rinus Groen – Apeldoorn