De KNAU heeft na ruim 100 jaar besloten dat mensen laagdrempelig persoonlijk lid van de KNAU kunnen worden. Niets bijzonders zult u denken. Tot voor dit jaar kon je alleen persoonlijk lid worden wanneer je niet binnen een straal van zeg 25km woonde van een bij de KNAU aangesloten vereniging. Maak dan ook maar eens een praatje met Jos Hermens.
(note redactie: KNAU betekent Koninklijke Nederlandse Atletiek Unie, maar gaat sinds een aantal jaren door het leven als Atletiekunie. In principe dus hetzelfde.)
Waarom zou je niet lid van een vereniging worden wanneer je toch heel serieus (dat mag van Hermens gezegd worden) aan atletiek doet? Simpel, er zijn mensen die haten het verenigingsleven met haar kantinediensten etc. en sommige kanjers, zoals Jos Hermens, willen niet verplicht voor een vereniging uitkomen in de competitie. Lopen is een individuele sport nietwaar? In die jaren werd het NR 10.000m van Jos trouwens afgekeurd, omdat Jan Vos aan de binnenkant van de baan tussentijden doorgaf. Zo soepel was de KNAU destijds.
Waarom toch die omslag bij de KNAU? Simpel zo’n 30 jaar is bekend dat er heel veel mensen ongebonden hardlopen en nu er een aantal vijftigers en zestigers van AV Daventria uit Deventer de Atletiekunie aan het verjongen zijn zal men dit wel heel rebels er door hebben gekregen. Dit omdat het slim is om op dit gebied eens wat inspanning te gaan leveren. In de eind 70-er jaren was er al iemand, de heer Van der Horst uit Zaandam, die dit gat ook zag en Veteranen Holland oprichtte. Deze club was vooral gericht op de oudere trimloper die week in week uit loopjes afging en overal schandalige inschrijfgelden betaalde zonder een fatsoenlijke herinnering te krijgen. Zijn boodschap vond gehoor en in no time had hij meer dan 1000 leden. Overal in Nederland werden loopjes georganiseerd voor gelijkgezinden en afhankelijk van wat je er voor over had kreeg je na afloop niets, een vaantje, een medaille of een beker. De lopen waren niet-KNAU, dus wild. Wee je gebeente als je als KNAU-loper aan zo’n wilde loop mee ging doen.
In de ogen van Van der Horst bestond de hele wereld uit een en al onrecht en daardoor botste het nogal eens binnen het bestuur. Ook de geletterde lopers hadden wat moeite met Van der Horst die hun vertegenwoordigde. Tijdens de diverse loopjes liep hij steevast met speen en, zoals bij de marathon van Athene, de hele weg met een gigantische Nederlandse vlag. Van der Horst verdween en met hem Veteranen Holland, niet te verwarren met Veteranen Nederland overigens. Jos Hermens staat nu zelf aan de binnenkant van de baan bij wereldrecords die worden goedgekeurd. Eind goed, al goed.
© Rinus Groen – Apeldoorn