Wanneer je vreselijke bosbranden in Australië ziet tijdens het journaal denk ik "goh wat erg". Wanneer je dan leest dat Robert de Castella daar ook woont en zijn hele hebben en houwen is verbrand. Inclusief alle ereprijzen die hij ooit heeft gewonnen bij bijvoorbeeld het WK, de grote wereldmarathons etc vind ik dat echt verschrikkelijk.
Dat rare verschil verklaart wellicht ook waarom één op de drie topsporters het niet erg vindt om binnen een paar jaar dood te gaan wanneer ze hiervoor in ruil goud op de olympische spelen zouden winnen. Eeuwige roem mag wat kosten. Dichter bij huis kwam ik er vandaag bij toeval achter dat de Enschede marathon ook haar hele archief is kwijtgeraakt door brand. Enkele mensen hebben al wat spullen opgestuurd zoals oude vaantjes en uitslagen. Maar dit vult slechts twee verhuisdozen en dat voor 40 edities van wat vroeger toch dé marathon was.
Zelf mocht ik me in 1979 met Tjibbe de Vries een van de gelukkigen prijzen die in Enschede mee mocht doen. Destijds mocht je alleen meedoen wanneer je binnen de drie uur had gelopen, binnen een jaar voorafgaand de Enschede marathon. In Enschede was dit altijd het Nederland Kampioenschap en werd om het jaar gehouden. Je mocht een slechte dag hebben en de limiet voor binnenkomst was 3.15. Na 35km moest je maximaal 2.30 hebben. Op dat moment werd een grote Engelse dubbeldekker op de weg gezet en kon je instappen. Ik had 2.28 en was plots een staartloper. Achter mij kropen mensen zelfs onder de bus door, maar de jury was onverbiddelijk.
Bij binnenkomst in het stadion na 3.05 liep ik zelfs samen met een andere man laatste. Vlak voor de finish gaf hij me een duwtje en zei: "Kom maar jij bent nog jong." Ik versnelde en hij werd laatste en…… won een televisie. Tjibbe had wel binnen de drie uur gelopen, maar kotste zich in de kleedkamer helemaal leeg. "Nooit meer": zei hij. Ach, hoe vaak hebben we dat allemaal al een keer gezegd?
Mocht je oude loopspullen van de Enschede Marathon hebben neem dan contact op met de organisatie via info@enschedemarathon.nl.
© Rinus Groen – Apeldoorn