Vandaag is het dan zover! Mijn eerste prestatieloop na de vakantie en na de City Pier City halve marathon die ik in maart heb gelopen. Ik ben eigenlijk niet zo happig op prestatielopen, omdat ik al vantevoren aan het stressen ben. Maar een prestatieloop is ook wel weer leuk om jezelf te testen en te bekijken op welk niveau je bent. Ik doe dit als voorbereiding voor mijn halve in oktober. Wat wedstrijdritme opdoen.

Rond 12.30 u vertrek ik samen met mijn supporters bestaande uit mijn jongere broer, jongere zus en mijn dochter Caitlin. Mijn broer rijdt, dus ik kan relaxed in de auto zitten. Onderweg krijg ik een sms-je van medeloper John die me geluk wenst. Rond half twee zetten we de auto op het parkeerplaats bij het Transferium en pakken daarna de metro naar Amsterdam Centraal Station. ’t Is vandaag een autoloze zondag in Amsterdam, dus het parkereren is daarom gratis net als de metrotickets. In de metro raak ik aan de praat met een loopster die al helemaal startklaar is aangezien ze haar startnummer al op haar shirtje bevestigd heeft. Het is voor haar al de 3e keer dat ze meedoet aan de DtD en ze wil vandaag een 1.25 u lopen. WOW. Daar kan ik niet aan tippen zeg ik tegen haar. Als we bij Centraal zijn aangekomen nemen we afscheid en wensen elkaar succes. Zij gaat er als een speer vandoor omdat ze al heel snel van start moet gaan in de eennalaatste groep, terwijl ik om 14.55 u van start ga in de laatste start vak nummer 10.

Als we buiten staan staat er al een massa van medehardlopers die zich klaar maken voor de start. Ik doe snel mijn trainingsbroek uit en bevestig mijn startnummer aan mijn nummerband. Mijn mp3-speler gaat in het tasje aan mijn belt en mijn mobieltje bevestig ik om mijn arm. Mijn bankpasje en wat geld stop ik ook in mijn armbelt. Caitlin heeft intussen een plastictasje gepakt van de grootste kruidenier van Nederland en daar stop ik mijn tas in en Caitlin doet een sticker op de plastictas die overeenkomt met mijn startnummer. Vlug gaan we naar vrachtwagen 21 waar mijn tas wordt ingenomen en die naar Zaandam wordt gebracht. Na de finish kan ik de tas dan weer ophalen.

Bij de vrachtwagen krijg ik een telefoontje van mijn collega Margherita. Haar vriendin start eerder en zometeen start ze samen met mij in de laatste groep. Even later staat ze bij ons en na een hartelijke begroeting neem ik afscheid van mijn supporters. Ze gaan lekker shoppen in het centrum en ik zie ze straks weer na de wedstrijd. Samen met Margherita loop ik naar onze startvak. Tussendoor nog even een plasstop maken en dan staan we allebei in startvak nummer 10. De spanning stijgt. We worden door de speaker verwelkomt en door Gerard Nijboer. Gerard spreekt iedereen toe en wenst ons veel succes. Daarna volgt het startschot en gaat de menigte ervandoor. Ik heb van tevoren met Margherita afgesproken om samen te lopen en zodra de mogelijkheid er is moet ieder voor zich gaan. Het tempo is vrij laag in het begin. Als we in de IJtunnel zijn volgt eerst een langzame daling en daarna volgt een lange klim. Het is hier bloedheet. Tot nu toe blijf ik nog vrij makkelijk bij Margherita lopen, maar dat zal strak wel anders worden heb ik het vermoeden.

Als we uit de tunnel zijn kan er eindelijk tempo gemaakt worden. Margherita ben ik inmiddels kwijt, maar even later zie ik haar 100 meter verder in haar roze runningshirt. Ik blijf deze afstand houden en probeer mijn ritme te vinden. De sfeer is geweldig en overal staat publiek langs de kanten. De eerste drinkpost is net voor de 5km punt. Ik neem een bekertje AA en neem rustig de tijd om het op te drinken volgens de tip van John. Daarna loop ik weer verder en heb nog steeds Margherita in het vizier. Zolang ik bij Margherita in de buurt kan blijven zal mijn gemiddelde snelheid redelijk hoog zijn. Dat is ook te zien aan mijn gemiddelde hartslag die op op mijn display van mijn Polar verschijnt. M’n ghs is 174, maar dat is te verwachten. Bij de 7,5 km punt kom ik weer een drinkpost tegen waar ze ook sinaasappelstukjes en schijven watermeloen uitdelen. Ik neem wat drinken en een schijf watermeloen. Ik neem rustig de tijd en volg daarna weer het parcours. Bij elke drink/fruitpost is het zaak om niet onderuit te gaan omdat het afval op de grond blijft liggen. Het parcours is geweldig en overal staat het publiek iedereen aan te moedigen. Op verschillende plekken staan muziekbandjes te spelen en in tal van dorpjes worden de lopers begroet met spandoeken en enthousiaste bewoners die voor hun huizen zitten. Bij 11km en 14km volgen de laatste drinkposten.

De laatste drinkpost sla ik over, omdat ik voldoende vocht heb genomen en omdat ik wat tijd wil inhalen. Margherita ben ik inmiddels kwijt geraakt, maar ik vermoed dat ze ongeveer zo’n 500 meter voor me loopt. De eerste boog zie ik al voor me opdoemen. Een groene boog van de landmacht. Na een paar honderd meter zie ik eindelijk een boog van de hoofdsponsor en de oranje registratiematten. Yes, eindelijk! Ik pers nog eens een sprintje uit en ik zie uit mijn ooghoeken wat fotocamera’s opgesteld, maar tot mijn grote verbazing zie ik een bordje nog 400 meter. Het lijkt of langzaam de energie uit mijn lichaam gaat. SHIT In de verte zie ik de finishboog en ik moet op mijn tanden bijten. Kom op, nog maar 400 meter, pep ik me zelf op. Maar wat zijn deze laatste meters toch vreselijk lang… Uiteindelijk ga ik over de finish en en klok ik een tijd van 1.40.31. Op uitslagen.nl staat vanavond mijn exacte tijd vermeld: 1.40.26. Yes, ruim onder mijn streeftijd van 1.45 gelopen. Als ik over de oranje matten ben komt Margherita naar me toe. Zij is eerder gefinisht in een tijd van 1.39.06! Een geweldige tijd!

Super! Margherita, je hebt het geweldig gedaan! Proficiat met je topprestatie! En door jou heb ik ook een mooie tijd gelopen! Mijn snelste prestatieloop tot nu toe. ’t Is nu zaak om scherp te blijven voor mijn komende prestatie lopen in oktober. Eerst een 10 kilometer tijdens de Hoge Veluwe Loop en dan volgt mijn twee halve marathon in Amsterdam. Volgend jaar doe ik zeker weer mee met de Dam tot Damloop. Ik heb genoten van de sfeer en de entourage. De organisatie was top! Maar nu kijk ik weer uit naar mijn volgende duurloopje.

© Eugène Lekatompessy – Ede / http://runningcrashdummie.web-log.nl/