Hoe ziet het weekend van een marathonloper uit? Meestal wordt de marathon op zondag gelopen, dus de staat zaterdag ook in het teken van de marathon. Er moet gerust worden en de loper kan met niets anders bezig zijn dan met de marathon. Klusjes uitvoeren of iets gezelligs met het gezin doen kan niet. Immers dit kan van invloed zijn op de marathon.

En so wie so kan van iets gezelligs doen helemaal geen sprake zijn, want de loper is die dag een groot stuk chagrijn en kan aan niets anders meer denken dan aan de loop. Lekker eten kun je ook wel vergeten, want die dag moet spaghetti of andere pasta gegeten worden. Uiteraard zonder saus en dus ook zonder smaak. Gelukkig moet er die dag wel veel gedronken worden. Jammer dat het water of sportdrank is. Dan volgt de nacht waarin de sporter de hele tijd heeft liggen te woelen en draaien in zijn bed tot het moment dat zijn partner wakker is en niet meer in slaap kan komen door het gesnurk van de inmiddels in coma verkerende atleet. ’s Ochtends staat alles in het teken van zo vroeg mogelijk ontbijten en allerlei stress om niet te laat aan de start te komen.

Als de partner c.q. het gezin echt pech hebben mogen ze mee naar de wedstrijd. Dus staan ze drie uren voor de start ergens in de middle of nowhere met een vent waar geen land mee te bezeilen is. Die vier keer zijn startnummer opnieuw opgespeld moet krijgen, 15 keer moet plassen en alleen maar staat te vertellen hoe slecht hij voorbereid is. Vervolgens is de start en bestaat er 95 procent kans dat de familie de loper niet ziet, of wat nog mooier is, een prachtige foto maakt van zijn kont en/of de schoenen van de loper er vlak achter. Na X uren komt de loper weer terug en ook hier is de kans niet denkbeeldig dat de glorieuze finish samenvalt met een hoognodige pitsstop van de fans. Uiteraard kan het ook gebeuren dat de loper sneller finisht dan de camera nodig heeft om aangezet te worden of uit slaapstand te geraken. Uiteraard is er dan alle aandacht voor de trouwe fans, zei het dat er eerst nog "even" gepraat moet worden met allerlei andere lopers.

Als hij dan uitgeluld is moet hij natuurlijk eerst naar de douche, omdat hij anders te snel afkoelt. En dan is het tijd om naar huis te gaan. Uiteraard is het meer dan verdiend om daar dan de rest van de dag op de bank te gaan liggen. De laatste tijd neem ik vreemd genoeg de tendens waar dat de gezinnen om zwaarwegende redenen helaas niet in staat zijn om de loper op de grote dag van de wedstrijd te vergezellen. Ik zou niet willen beweren dat ze die dag gebruiken om leuke dingen te doen en te recupereren van de oergezellige dag voor de loop. Maar als de loper dan thuis komt dropt hij in ieder geval voordat hij op de bank gaat liggen een flinke hoop nat bezwete kleren, zodat zijn partner die dan even kan wassen.

Omdat ik vrij regelmatig een loopje doe wil ik voorkomen dat ik mijn gezin iedere week het hierboven beschreven feest bezorg. Dus probeer ik met name te voorkomen dat ik nat bezwete sportkleren heb. Dus probeer ik zo te lopen dat ik niet zweet. De ellende met zweet is dat dat niet, zoals bijvoorbeeld bij een douche, met een knop te regelen is. Dus moet ik hierop iets vinden. Daarom ben ik dus op het idee gekomen om de komende marathonnetjes in 4:00:00 te lopen. Dus ben ik afgelopen zondag fluitend naar Meerssen getogen om daar in genoemde vier uurtjes een marathonnetje te lopen.

Het blijft mij verbazen hoeveel mensen ik inmiddels in het loopwereldje ken, dus het was weer hartstikke leuk om met heel wat mensen even de kletsen. Opvallend was ook dat veel mensen van mijn 4-uurs plan op de hoogte waren. Bij velen bespeurde ik ook een lichte ondertoon van ongeloof op het punt van haalbaarheid van deze doelstelling. Om de spanning niet te hoog te laten oplopen zal ik maar meteen de afloop verklappen. Het is perfect gelukt !. Wellicht verdient dit voor degenen die niet zo bedreven zijn in het lezen van uitslagenlijsten een kleine toelichting. In de uitslagen staat een nettotijd van 3:26:59. Dit is afgerond in uren en minuten 3:27. Zoals iedereen weet wordt in de tijdsberekening 27 minuten afgerond naar een half uur. In de algemene rekenregels dient een half naar boven afgerond te worden. Ergo was deze jongen mooi in (afgerond) 4 uur binnen.

De Mergelland is een mooie marathon. Ook dit jaar mochten de eerste 100 voorinschrijvers weer gratis deelnemen. Toch neemt het aantal deelnemers aan de marathon niet echt substantieel toe. Wel groeit het aantal deelnemers aan de 25 kilometer en de estafette marathon. En omdat deze drie groepen samen starten was het weer dringen aan de start of om het anders te zeggen de markt van Meerssen was vol. Tot en met vorig jaar was de tijdsregistratie handmatig en daar was men dit jaar vanaf gestapt. Nu gebeurde de registratie met de race-timer. Helaas stonden er nogal wat lopers ruim voor de boog met sensoren. Dus moest het hele startveld een meter of negen naar achteren. Het blijft prachtig om naar zo’n operatie te kijken. Ook werd de lopersgroep voor de start gezegend door de deken van Meerssen. Als katholieke jongen vond ik dit wel wat hebben. Met name de toespraak die hij hield vond ik persoonlijk erg toepasselijk. Ik ga zelfs geen flauwe grapjes maken of het feit dat ik door het besprenkelen met wijwater al een beetje nat was voor de start.

De start op kinderkopjes met zo’n groot aantal lopers waarbij alles na 50 meter de bocht om moet vind ik nog steeds een gevaarlijk avontuur. Daarom ben ik ook redelijk vooraan weggegaan. De marathon bestaat uit een ronde van 5 kilometer, dan eentje van 20 en tenslotte een van 17 kilometer. Het doet mij deugd om te zien dat de organisatie haar best doet om iets te doen met kritiek en echt probeert om steeds verbeteringen aan te brengen. Dit jaar hadden ze met name de eerste ronde veranderd. En deze was inderdaad een stuk mooier en uitdagender dan vorig jaar. Wel was het zo dat een stukje van de eerste vijf kilometer hetzelfde was als een stukje van de 20 en de 17 kilometer. Er stonden wel overduidelijke borden met wat de bedoeling was. Bovenden stonden er verkeersregelaars om twijfelende of analfabetische lopers te helpen. Ik zal in het midden laten of het door de borden kwam of door de verkeersregelaars maar ik heb keurig de eerste ronde voltooid en was dus na 5 kilometer weer terug op de markt.

Wellicht was mijn doorkomst iets te snel voor de geplande eindtijd. Maar ik had nog 37 kilometer om dit weer goed te maken. Dus ging het naar de leuke klimmetjes. Tot mijn verbazing begon ik vanaf kilometer 10 diverse lopers in te halen waarvan ik zou durven te zweren dat zij achter mij gestart waren. Maar vergissen kan altijd. Bij kilometer 11 haalde ik een van de dames van het WRT in; dus tijd voor een praatje. Om het maar netjes te zeggen: het huilen stond haar nader dan het lachen. "Ze hebben mij verkeerd gestuurd, en nu loop ik te weinig…". Echt snappen deed ik het niet , wat was hier gaande ? Een paar kilometer verder zag ik vóór mij twee heel bekende ultralopers. Ook hier weer het praatje en als antwoord een paar heel aardige vloeken. Nu moest ik toch echt weten wat er gebeurd was. Deze mannen waren bewust achteraan bij de marathonlopers gestart. Dus na het stukje waar de 5 kilometer ronde en de 20 kilometer ronde samen liepen waren zij netjes zo als het hoorde naar rechts af geslagen. Toen werden zij tot stilstand gebracht door een motoragent die hen vertelde dat zij verkeerd liepen. Uiteraard resulteerde dit in een hele discussie.

Uiteindelijk kwam er nog een verkeersregelaar (of is het verkeerdregelaar?) bij en werden zij netjes op het stuk van de 20 kilometer ronde gezet. Volgzaam als zij zijn dachten ze het bord wel verkeerd begrepen te hebben. Toen zij midden in de beklimming zaten werden zij ingehaald door de kopgroep van de marathon. Omdat hier ook een aantal lopers bijliepen die deze mannen kenden maakten die hun wel duidelijk dat dit toch niet kon kloppen. Dit is dus samengevat: dikke shit. Ik krijg de indruk dat hier een aantal vrijwilligers erg enthousiast aan het werk geweest is en er ook echt van overtuigd is geweest dat de marathon/ 25 K lopers die na een bepaalde tijd langs kwamen in hun 20K ronde zaten en dat zij er ook van overtuigd waren dat die lopers anders de mist in waren gegaan. Zoiets blijft jammer met name natuurlijk voor de mensen die maar een of twee marathons per jaar lopen en hierdoor dus een stukje van hun droom in duigen zien vallen. Voor wat betreft de genoemde twee ultralopers denk ik dat het een beetje hun eigen schuld was. Hadden ze maar niet zo’n flitsende loop outfit moeten aan doen. Als je die twee mannen zag kon je ook niets anders denken dan dat daar een aantal supersnelle jongens aankwamen.

De 20K ronde is niet gewijzigd en blijft mooi en uitdagend zeker door de stevige klimmetjes die er in zitten. Dus toen de klok 2 uur gestaag door getikt had was ik weer terug op de markt in Meerssen. Volgens mijn GPS had ik trouwens nog een paar honderd meter nodig om de eerste 25 kilometer vol te maken. Maar goed ik dus nog precies 2 uur voor de laatste 17 kilometer, dit moest te doen zijn, ook zouden het nog een paar honderd meter extra zijn. Dus ging het weer terug naar de inmiddels bekende klimmetjes. Het was perfect loopweer, de temperatuur was prima en uiteraard regende het niet, alleen de wind was vrij stevig en zeker op de plateaus merkbaar aanwezig.

Uiteindelijk kwam ik bij de post op kilometer 40 waar ik mij weer kon laven aan mijn favoriete godendrank, cola met extra veel prik. Zodoende kon ik met enige luide boeren mijn binnenkomst op de markt al aankondigen. Een van de leukste stukken in de Mergelland is altijd de afdaling van de Raarberg na kilometer 40. Groot was mijn verbazing dan ook dat ik niet omlaag moest en aan het einde naar links maar midden op de berg door een verkeersregelaar naar rechts gestuurd werd. Vreemd genoeg begon ik toen aan het verhaal van mijn loopmaatjes denken. Tot kilometer 40 bleef er steeds het eerder genoemde verschil tussen de afstand volgens de bordjes en mijn GPS. Het bordje 41 klopte echter weer precies. Toch was ik tot dat moment even een beetje ongerust geweest, ik werd een andere kant op gestuurd dan ik voor mijn gevoel op moest en uit het verleden gewend was en blijkt een stuk van een kilometer bijna 1,5 kilometer lang te zijn. Maar toen was ik weer op het laatste stukje van de eerste 5 kilometer en kon ik mij gaan opmaken om het publiek op de markt te gaan toejuichen. Dus kwam deze jongen kurkdroog zoals gepland op de markt aan. En jawel hoor meteen na de finish viel deze jongen vrijwel letterlijk met zijn neus in zijn geliefde Limburgse doping.

Mooi was dat ook mijn gezinnetje daar stond en dus kan ik met recht zeggen dat ik een gelukkig mens ben. Je zult maar op een mooie zonnige zondag met je gezin, je loopmaatjes en onbeperkt vlaai op een gezellig pleintje staan, je zo fit als een hoentje voelen en ook nog even een leuk stukje gelopen hebben. En als je dan ’s avonds thuis komt en je naam staat niet in de uitslag lijst kan je dat helemaal niets deren want je weet dat de techniek niet onfeilbaar is maar dat er altijd een leuke organisatie is, die dit weer perfect in orde zal maken. En het mooie van niet gezweet hebben is dat er dus niets gewassen hoeft te worden en dus kon ik ’s avond mooi een stukje met mijn echtgenote gaan fietsen. Op de bank liggen had trouwens toch niet gekund want de kids lagen daar uit te rusten van een zware zondag.

P.s. Ik heb gelukkig niet opgeschreven dat ik mijn shirtje achterste voren aangetrokken had. Dit komt ook zeker niet omdat mijn vrouw niet bij mij was om mij te helpen met aankleden.

Degene die een leuke looproute door het mergelland zoekt verwijs ik naar de gebruikelijke animatie op mijn site.

© Henk Geilen – Munstergeleen / http://www.loopplezier.tk/