Druk, druk, druk, zal ik maar zeggen

Ingezonden door Eugène LekatompessyDat is weer een tijdje geleden hè?! Wees maar niet bang. Ik ben zeker niet gestopt met hardlopen, want het hardloopvirus zit flink diepgeworteld in mijn lichaam. Nee, ik ben nog steeds lekker bezig met mijn passie en nu breekt de periode aan dat ik een paar prestatielopen ga doen. Tijdens mijn vakantie heb ik zelfs mijn hardloopspullen meegenomen naar het warme Kemer in Turkije. En warm is het daar zeker.

Overdag is het daar 41 graden en ’s ochtends en ’s avonds rond de dertig. Mijn rondjes heb ik dan ook vroeg in de ochtend gedaan en beperkt tot korte duurloopjes. Na de vakantie heb ik weinig verval gekend en heb weer snel de draad opgepakt. En ik begin weer een beetje in mijn trainingsritme te komen. Dat moet ook wel, want zondag 21 september loop ik de 10EM tijdens de Dam tot Dam loop (DtD) en daarna volgt alweer de Hoge Veluwe loop. Als hekkensluiter van dit jaar de halve marathon in Amsterdam. Daarna volgt nog de halve marathon van Egmond, wat een hele kluif gaat worden, maar dat is even een zorg voor later. Nu staat alles in het teken van de DtD.

Mijn laatste lange duurloop voor de DtD doe ik dan ook deze ochtend! Dit keer wat aan de late kant. Pas om 10.18 begin ik met mijn ronde. Vandaag niet mijn kanariegele looppasshirt aan, maar mijn nieuwe INQ zwarte loopshirt met lange mouwen. Eens kijken of die lekker zit. De zon schijnt al behoorlijk, maar het is gelukkig nog niet warm. De eerste kilometers gaan wat stroef, maar dat heeft ook te maken met het feit dat ik dit keer het vals plat weer pak. Na de Doesburgermolen loop ik richting de bosrand en vervolgens ga ik richting Otterloo. Deze weg zal ik hier weer dikwijls rijden, omdat ik dan mijn zoon Owen naar het voetballen moet brengen.

Ingezonden door Eugène Lekatompessy

Als ik weer op het grote kruispunt ben beland zie ik een grote groep mensen met honden. Het blijkt een groep hondenbezitters te zijn die hoogstwaarschijnlijk een hondencursus in het bos gaan volgen. Gelukkig lopen ze 100 meter voor me uit en kom ik ze niet tegen als ik het kruispunt oversteek. Dit stuk is behoorlijk zwaar waarbij weederom een stuk vals plat geklommen moet worden. Na zo’n 500 meter gaat het fietspad dalen en kan ik weer wat herstellen. Aangekomen bij het grote kruispunt, bij de hockeyvelden, loop ik weer linksaf richting Ede oost. Dit hele stuk is geleidelijk klimmen en pas ná de rotonde kan ik weer op de Oude Kazernelaan bijkomen. In de buurt van de kazernes kom ik weer de "bekende" fietser tegen en hij tikt weer met zijn vinger op zijn horloge. Ik steek mijn duim op en vervolgens loop ik weer verder. Ik ben eigenlijk best nieuwsgierig wie hij nou eigenlijk is. Ook een hardloper? Ik zou het hem natuurlijk kunnen vragen, maar dan moet ik tijdens mijn lopen stoppen en daar heb ik geen zin in. Dan kom ik uit mijn ritme!

Als ik weer op de Klinkenbergerweg ben ga ik snel richting het centrum. Daarna nog even langs het marktplein, de rotonde, het huis van ome Wim en dan weer op het fietspad langs de oude rijksweg N224. Vervolgens via de Doesburgermolenlus terug naar mijn wijk. Uiteindelijk klok ik een tijd van 2.00.04 en heb ik volgens mapmyrun een afstand afgelegd van 18 kilometer en mijn Polar geeft aan dat mijn gemiddelde hartslag 159 is en mijn hoogste hartslag 184 is (door een sprintje bij het verkeerslicht).

Ingezonden door Eugène Lekatompessy

Een lekkere warme douche en een paar uurtjes later voel ik nog mijn kuiten en m’n bovenbenen, maar dat is een teken dat ik flink gewerkt heb. Niks verontrustends. Een beetje mijn rechterkuit insmeren met John’s wondermiddel en lekker uitrusten. Woensdagavond en vrijdagavond nog twee rondjes en dan moet ik aan de bak. Ik heb er veel zin in en ga vooral genieten. Een snelle tijd zoals Ids, mijn challenge-maatje, gelopen heeft tijdens de Bridge tot Bridge zal ik zeker niet lopen. 1.21 op de 10EM is gewoon snel en dat is voor mij niet weggelegd. Bij de inschrijving voor de Dam to Damloop heb ik me opgegeven met een tijd van 1.45, maar daar zal ik me zeker niet op vast pinnen. Lekker genieten en voor de bezemwagen finishen, dan ben ik al dik tevreden. Stiekem wil ik natuurlijk wel onder de 1.45 uitkomen, maar dat mag de pret niet drukken als het niet lukt.

Daarnaast zal ik zondag aanstaande mijn collega Margherita ontmoeten die ook aan deze prestatieloop mee gaat doen. Zij heeft deelgenomen aan de FishPotatoRun en heeft daar een hele mooie prestatie geleverd (12.8 km in 1.16.38). Haar eerste finish op een wedstrijd. Super! Ik kan haast niet wachten op zondag 21 september 2008…..in Zaamdam.

© Eugène Lekatompessy – Ede / http://runningcrashdummie.web-log.nl/