In 1986 verraste de bekende baanatleet Cees Kraayeveld vriend en vijand door plots een hele marathon te lopen. Cees, toendertijd lid van Sliedrecht Sport, werd getraind door Wim Hol. Wim was zelf een verdienstelijk marathonloper en zelfs meervoudig Nederlands kampioen op deze afstand. Het clubrecord bij Sliedrecht Sport stond op 2.24.52 van dezelfde Wim Hol en dat was voor verbetering vatbaar.

Bij het raadplegen van de loopkalender bleek Apeldoorn de eerste mogelijkheid te zijn voor Cees Kraayeveld. In de voorbereiding op de Midwintermarathon werd nagenoeg geen duurwerk gedaan, want het grote streven bleef het lopen van toptijden op de baan in de zomer. De wintertrainingen dienden puur als basis voor het zomerseizoen. In de betreffende winter van 1985/1986 werd er flink gebuffeld op de sintelbaan pal naast de A15. Zes keer een sessie van 40x400m in 78 seconden met als herstel slechts 100m dribbelen. De vorm van Cees werd getest tijdens een 25km-wegwedstrijd in Grootebroek. Kraayeveld won ondanks de extreme omstandigheden met veel wind. Een week voor de marathon werd in Dortmund nog even indoor de snelheid getest op een 3000m. Met 8.25 was zowel duur als snelheid dus goed.

Wim Hol gaf Cees hét advies om niet te snel te starten. Een fout die baanatleten, die gewend zijn om direct fel van leer te trekken, regelmatig maken. De eerste 25 kilometer werd rustig afgelegd in een groep met o.a. Matty de Vught. Op afstand achter een grote kopgroep met Claude Mercier, de winnaar van 1985, Gerrit Voortman en Wim de Weerdt. Na 26 kilometer liep Cees bij Matty de Vught weg en nog voor de 30 kilometer sloot hij aan bij de grote kopgroep.

Direct na het aansluiten demarreerde Cees direct weg uit de kopgroep en bij het bereiken van de  beroemde Soerense weg liep Cees helemaal alleen aan kop. Wim Hol, die op de fiets mee was gegaan, werd al wat onrustig. De voorsprong groeide in korte tijd naar anderhalve minuut. Bij 38 kilometer daalde het tempo iets en liep de voorsprong op de rest zienderogen terug. Matty de Vught werd hierover gewaarschuwd door zijn begeleiders en hij rook zijn prooi. Op 40 kilometer was de geroutineerde Matty naast Cees Kraayeveld en denderde door naar de overwinning. Cees werd niet alleen tweede in 2.22.00, maar zette hiermee een nieuw clubrecord. Als prijs een mooie ICL handdoek!

Een mooie basis voor het zomerseizoen waarin o.a. 14.13.9 op de 5000m werd gelopen. Latere marathonpogingen van Cees in 1988 (3e in 2.24.32) en 1990 (8e in 2.28.54) brachten nooit meer het resultaat op de marathon zoals in 1986. Toen werd geheel onbevangen gelopen. Voor de Apeldoornse vereniging AV’34 heeft Cees Kraayeveld nog regelmatig de minimarathon (18.7km) gelopen met een toptijd van 56.32 in 1989.

© Rinus Groen – Apeldoorn