Zaterdagavond 5 juli heb ik tussen de ene en de andere Rabo-bank in Heerde gelopen. Met mij nog een paar honderd andere lopers. Ik besef dat het wel erg persoonlijk is. Niet zozeer de emotie (die wil ik best delen zoals ik dat beschrijf) maar meer omdat ik namen van bekenden noem die voor loopkrantlezers niet zo bekend zijn. Toch waag ik het erop!
Maaltijd-technisch gezien is de start van een loopje om 19:15 uur op z ’n zachtst gezegd "niet handig". Maar als voorbereiding smaakt de stevige pizza om 16:00 erg goed. Zaterdagmiddag, kwart over vier, rijden Griet en ik over de mooie kronkelige dijk van Deventer naar Heerde. Van Bank tot Bank over 15 kilometer is ons doel. Griet wil rond de 1:30 uur binnen komen en ik heb de lat scherp gelegd op 1:02:30 hetgeen een verbetering van mijn pr zou kunnen worden van haast twee minuten. "M’n schoenen" roept Griet luid ter hoogte van Terwolde, "Heb jij m’n schoenen meegenomen?" We schrikken en Griet grijpt haar sporttas. Inderdaad, alles zit er in behalve haar loopschoenen. "Snel terugrijden? Nog meer stress en niet inlopen? Nee, helaas dan ga ik maar wat foto’s maken." Gelukkig heeft looppartner Hans een beter idee. "We hebben ongeveer dezelfde schoenmaat en als jij nu eens mijn oude sportschoenen aantrekt?" 15 kilometer op oude merkloze schoenen zonder enige demping is een slecht idee, maar voor 5 kilometer is het prima te doen. Overschrijven van 15 kilometer naar 5 kilometer die om 19:20 start levert geen probleem op voor Griet en dus lopen we rond half zeven al rustig in in zonnig Heerde.
De thermometer bij de Rabo-bank geeft nog 26 graden aan. De wedstrijdlopers van Daventria lopen er ook al (Jan, Remco, Arend, John en Johan). Ook de Daventria mede-recreanten verkennen het parcours (John, Theo, Albert en Leon). Met Theo had ik afgesproken samen op te lopen en zo binnen de 1:03 proberen te finishen. Zenuwachtig gedribbel voor de start. Eerst nog snel plassen om 19:05 en daarna snel het startvak in. Een paar druppels regen verfrissen een beetje. Concentratie. Nog 1 minuut. M’n veters zitten goed en nummer zit recht op het stoere shirt. De locale wethouder schiet ons weg en in een lang lint slingeren we ons door het dorp. Ik zit al lekker vooraan en probeer de ideale lijn vast te houden. De eerste twee kilometer gaan in 7:55. Iets voor op het schema van 4:10 per kilometer, maar het gaat goed.
We zijn het dorp al uit en lopen over een mooi fietspad. Langzaam haal ik andere lopers in. De weg gaat iets omhoog en we lopen een viaduct over om vervolgens door een tunneltje er weer onderdoor te gaan. Ik weet dat m’n Garmin moeite heeft met tunneltjes. De tijd loopt dan door, maar de afstand stopt. Een mooie weg buigt lang een heideveld. Ik heb er weinig ook voor. Bij vijf kilometer staat een klok die ik passeer op 20:15. Ik loop goed en langzaam hop ik naar de lopers voor me en probeer het tempo vast te houden. Geconcentreerd let ik op m’n houding en loopstijl. Km-bord acht gaat voorbij in een prima 31:56. Ik heb weer wat winst en het draven gaat eigenlijk heel goed. We zijn over de helft en al rekenend zit ik niet ver af van één uur. Pfff, maar dan moet ik dit tempo wel volhouden.
Na de negen kilometer een drankpost waar ik twee bekertjes grijp. Het Daventriashirt dat toch al kletsnat is van het zweet krijgt het ene bekertje terwijl ik het andere probeer leeg te drinken. Bij kilometerbord tien staat weer een klok: 40:17. Mooi! Geen verval en exact m’n pr-tijd op deze afstand van vorige week, maar anders dan toen in Wierden moet ik nu er nu nog vijf. De weg daalt iets en ik neem grotere passen. De borstband die m’n hartslag registreert zakt af over m’n natte lichaam. Laat maar. Ronde 11 t/m 13 gaan stuk voor stuk onder de 4 minuten. De Garmin daagt me uit door als gemiddeld tempo steeds 3:59 aan te geven. Nu niet meer verslappen, want dit zou te mooi zijn! De kerktoren is al in zicht, maar ik weet dat we eerst nog een flinke slinger door het dorp moeten. Nog één kilometer en m’n Garmin juicht bij een rondje 3:55. Dit moet toch lukken?
Ik haal nog twee lopers in en de fanfare speelt. Ik probeer te versnellen, maar ben bang voor verzuring. Zo’n laatste kilometer kan je in zo’n geval nog verschrikkelijk pijn doen. Ik hoor de microfonist Borgmeijer en gooi er nu alles uit. Nog een paar bochten! M’n startnummer floept op m’n rug maar ik gun me geen tijd het ding recht te draaien. Dan maar ongenummerd op de foto, want mooi zal die toch niet zijn. Ik zie Griet staan en lach, Borgmeijer roept iets over "binnen het uur" als ik hem al in beeld krijg. De klok zie ik niet, maar ik juich van binnen als ik de mat passeer. Remco was net voor me en Johan feliciteert me. Wow dit is echt te gek!! Ik zie dat de Garmin nog doorloopt en druk hem snel in. Hij stopt op 1:00:01 op 15,08 kilometer. Gelukt! Geweldig! Ik zie bekenden binnen komen maar ben nog euforisch. I’m walking on sunshine! Een heerlijke dosis endorfine is m’n beloning. Nagenietend lopen we nog wat uit en vinden de auto weer terug bij de start-bank. Griet rijdt terug naar Deventer. Thuis gekomen hoeven we niet lang te wachten op de uitslag die online staat: Geweldig: 59:45 netto. Als 4e Daventriaan vlak achter de grote meneren. Ik geniet en schenk een Hoegaarde in. Ik sluit even de ogen en neem nog een heerlijke hijs van m’n runnershigh!
© Hans Blankestijn – Deventer