Woensdagavond 18 juni 2008. Tijd voor topatletiek in Nederland. En zoals gebruikelijk omstreeks deze tijd in juni op de  blauwste baan van Nederland namelijk Papendal. Bij aankomst zien we op een groot bord bij de ingang dat de spelen nu al heel snel naderen. Het aantal dagen tot start nadert snel en we komen dus direct…

Zaterdagavond 14 juni. In Zwolle ging het op de halve marathon niet zoals ik het voor ogen had gehad. Na een kilometer of vier kreeg ik hevige krampen in mijn buik en werd de resterende 17 kilometers één lange marteling. Toen ik na 1uu28 eindelijk de verlossende eindstreep had bereikt ging ik ineen gedoken op…

Meedoen is erg, thuisblijven nog erger. Dat is de slogan van de Slachtemarathon die afgelopen zaterdag plaatsvond in Friesland. Ik had me ingeschreven bij de ‘hurddravers’ en mijn loopvrienden gingen de wandelversie voor ‘kuieraars’ doen. Het unieke aan deze marathon is dat ie maar één keer in de 4 jaar wordt georganiseerd.

Potverdrie: enkelblessure. Lornah vertelde ons in 2007 nog dat rust wellicht niet de zwaarste training, maar wel de belangrijkste training is. Bewust of onbewust is dit het motto wat me de afgelopen drie weken ‘op de been’ heeft gehouden. En het zoeken en lezen van verhalen van lotgenoten heeft ook wat verlichting gegeven. Zo wordt natuurlijk…

Zaterdag 14 juni, de Halve Marathon van Zwollle. Het zal zeker voor de vijfde keer zijn dat ik hier aan meedoe. Onverwachts reis ik vandaag alléén af naar Zwolle. Bij de stad van de Peperbus en Herman Brood aangekomen barst er een aardige hagelbui los. De regenval houdt zeker een half uurtje aan. Als het wat…

Vrijdag de dertiende… och, dat gaat me toch niet tegenhouden van te lopen. Het is droog vandaag en ik besluit te gaan lopen. Ik zet me op mijn bed om nog even ene kruiswoordraadsel op te lossen…en…val in slaap. Hehe, even een uurtje geslapen. Even rekken en met de camelback terug op stap. Er staat…

Ik ben aan het trainen om tien kilometer te kunnen lopen, en vorder gestaag. Dus besloot ik even naar het naburige dorpje Westendorp te lopen, acht kilometer verderop. Westendorp is niet pittoresk of gezellig. Westendorp is vooral een doorgaande weg, met wat huizen er om heen. Maar, Westendorp heeft een heus pannenkoekenrestaurant! En de belofte…

Met een ochtendkater sta ik deze ochtend op. Nee, geen kater omdat ik te diep in het glaasje heb gekeken. Ik drink namelijk geen druppel alcohol, maar wel omdat het gisterenavond laat is geworden. Met vrienden lekker wezen wokken en daarna nog even bij hun lekker bijgekletst. Dus het voornemen om vroeg op pad te gaan…

Wanneer ik onderweg een andere hardloper tegen kom steek ik altijd mijn hand op en zwaai of roep hoi. Moterrijders doen dit ook. Een vreemde gewoonte eigenlijk. Waarom is een hardloper een soortgenoot en een kalende vijftiger met een bril niet? Dat gegroet gaat ook zonder aanziens des persoons.