Focus op mijn basissnelheid – Loopkrant.nl

Om half acht gaat mijn wekker af, maar ik druk een paar keer op de snooze knop. Het bedje ligt toch wel heel lekker. Uiteindelijk sta ik een half uur later op. Na het ontbijt en veel getreuzel verlaat ik pas rond 9.15u het huis. Dit keer heb ik naast mijn vertrouwde mp3-speler ook m’n drinkbelt bij me, want anderhalf uur lopen in de warmte is niet niks.

Lopend langs de rijkweg, op het fietspad, doe ik wat warming-up oefeningen en daarna ga ik van start. Ditmaal loop ik recht-toe-recht-aan. Langs de rijksweg richting de bosrand en langs het vlakke stuk richting de Doesburgermolen. Deze sla ik dit keer over en ook het bos ernaast. Maar toch blijft het bikkelen, want eenmaal mijn wijk verlaten begint het vals plat. Ondanks dat voelt het goed, heb ik het juiste ritme te pakken heb en ben snel warm en dan gaat alles vrijwel moeiteloos. Het is behoorlijk warm en de zon schijnt goed fel. Zoveel mogelijk in de schaduw proberen te lopen! Het idee om naar de Ginkelse hei te lopen schuif ik vandaag van m’n bordje. Als goed alternatief loop ik richting Wekerom.

Bij de Driesprong,bij restaurant Amadeus, keer ik dan weer om naar Ede. Ik geniet met volle teugen van de bosrijke omgeving en van de koelte onder de bomen. Als ik weer op het grote kruispunt ben, bij de hockeyvelden, vervolg ik mijn weg naar links. Op weg naar Ede-oost. Daarna volgt de eerste rotonde en op de Kazernelaan kan ik weer herstellen. Onderweg kom ik een hardloper tegen die zich wat vreemd voortbeweegt. Als ik hem beter bekijk zie ik dat hij zijn arm in een mitella draagt. Daardoor loopt hij wel wat scheef en iets uit balans, maar ik neem mijn ‘cap’ hiervoor af. Ik steek een duim omhoog en hij groet me terug. Wat een bikkel zeg!

Op weg naar het centrum, onder het gemeentehuis door, na een paar honderd meter bij de verkeerslichten ga ik weer naar links. De winkelstraat in met de aangrenzende ijssalon en het marktplein. Bij de spoorwegovergang kijk ik vluchtig naar het appartementencomplex van een collega, maar ik zie hem niet gluren op zijn balkonnetje. Even later loop ik langs ome Wim, die keer wel thuis is. Hij bereidt zich voor óf hij is net terug van zijn loopje. Met zijn knalgele Gelders Looppaspoort shirt valt hij goed op. Mij ziet hij niet, dus dribbel ik even z’n oprit op en dan ziet hij me natuurlijk wel. Zijn hand gaat enthousiast omhoog. Snel weer verder, want ik wil in elk geval anderhalf uur vol maken. Ik besluit dan ook nog een extra lus te maken om het Landgoed Kernhem.

Na 1.35.10 stop ik mijn klokje en heb dan 14.6km afgelegd. Met verbazing neem ik waar dat ik met een gemiddelde hartslag van 157 heb gelopen en met een maximale hartslag van 168. Daarnaast heb ik bijna 18 minuten binnen mijn zone gelopen en dat is mij nog nooit eerder overkomen. Oftewel een superlange duurloop gelopen. Ik kijk alweer uit naar woensdagavond voor mijn korte tempoloopje. In juni doe ik mee met de Groot Ginkelse loop bij mij in de buurt en loop ik de kwart marathon (10.5 km). Dit wordt de tweede keer en hier wil ik mijn oude tijd van 1.06.45 verbeteren. Een minuut of twee moet er toch van af kunnen. Ik onderschat het niet omdat het parcours beduidend zwaarder is door onverharde delen met veel klimmetjes en vervelend vals plat. Desalniettemin heb ik er heel veel zin in. Als je al een halve marathon hebt gelopen (City Pier City) schrik je niet meer van zo’n afstand, ha,ha.

Daarnaast zal ik weer weblogloper John ontmoeten. Voor John, die helemaal uit Zeeland moet komen, is het een beetje een thuiswedstrijd. Hij heeft in zijn jonge jaren in Ede gelegerd. Hij behoort tot de ‘senioren’, maar dat doet zeker niks af aan zijn snelheid. Ik verwacht van hem dat hij ruim onder het uur gaat duiken tijdens deze prestatieloop. Pas in september ga ik daarna pas weer een prestatie neerzetten tijdens de Dam tot Dam loop. Ome Wim doet ook mee en ik zal collega Margherita ontmoeten die ook hieraan gaat deelnemen. Dit wordt mijn officiele 10 engelse mijl en deze beschouw ik ook meer als een trainingsloopje voor mijn tweede halve marathon die ik in oktober ga lopen in Amsterdam. In Amsterdam tref ik Ronald Meijer aka ‘Running Ronald’. Voor heel veel webloglopers een hele bekende persoonlijkheid. Ook een hardloopkanjer en altijd enthousiast en wars van sterallures. Ik hoop dat ik hem niet mis, want hij start eerder als marathonloper terwijl ik een paar uur later van start ga voor de halve.

Voorlopig focus ik me op de halve marathons en wil ik ook wat aan mijn basissnelheid gaan werken. En wie weet loop ik op lange termijn een marathon. Als het allemaal voorspoedig gaat zoals in mijn afgelopen lange duurloop dan gaat alles goed komen en bereik ik vast wel weer een sportieve mijlpaal. Maar het allerbelangrijkste is om van elk hardloopmoment te genieten.