Afgelopen zondag was het dan eindelijk zover. De marathon van Rotterdam. Hier hebben we een jaar naar toe getraind. Eindelijk kunnen we los. De afgelopen week verplicht rust en dat komt je rust niet ten goede. Je wordt er zo onrustig van als de pest, maar je moet! De accu opladen, eten en drinken. Maar gelukkig, het was eindelijk zover.
Loopdoetleven.com
Deze stichting zet zich in ter ondersteuning en sponsoring van Stichting De Opkikker. De Opkikker verzorgt verwendagen voor langdurig zieke kinderen met het hele gezin. Wat begon als een weddenschap om een kratje bier wie er het snelst de marathon van Rotterdam 2008 loopt, eindigt als een sponsorloop met grote gevolgen. http://www.loopdoetleven.com/
Zaterdag zijn we vast naar Rotterdam afgereisd. Ik had een kamer in het Golden Tulip geregeld, lekker aan de Leuvehaven. Konden we relaxt naar de start, geen gevlieg in de ochtend, geen risico`s met het verkeer. Na aankomst eerst een rondje over de haven en vervolgens kwamen onze supporters van De Hikorganisatie aanvaren met hun prachtige schip De Admirael. Zaterdagavond nog even een lasagne weggewerkt en daarna in het hotel op de Glasblazers gewacht. Twee halve liters bier gedronken op de goede afloop en met een kleine groep Glasblazers nog twee glazen bier gedronken. Om 12 uur lagen we in bed.
De volgende ochtend ben ik om tien over zes uit bed gestapt. Lekker douchen, ontbijten en even een wandeling over de Erasmusbrug gemaakt. Toen ik terugkwam heb ik nog even lekker op bed tv gekeken en langzaamaan de kleren aan en de laatste voorbereiding getroffen. Gelletjes mee, schoenen goed vast, footpod checken etc. Ik heb onlangs een Polar horloge gekocht waar ik met behulp van een footpod de snelheid kan zien die ik op dat moment loop. Vraag niet hoe het werkt, iets met ABS techniek en 1000 metingen per seconde. Feit is wel dat het werkt met 97% nauwkeurigheid. Hiermee moet ik me de eerste 25 kilometer op het juiste tempo houden, net onder de 11 kilometer per uur is dat.
Hierna kan ik omhoog (indien mogelijk natuurlijk) naar de twaalf en misschien nog wel iets sneller.. Na wat getreuzel van mijn vijand gingen we dan naar de start. Eerst nog Karin vinden in de massa (zelfs met hulp van mobiele telefoons is dit nog een probleem met zoveel mensen) en de laatste kleren uit. Achteraan sluiten in de fuik en wachten op het startschot. Boom, treuzelen, wachten, stappen, lopen,iets sneller lopen en na zes minuten waren we eindelijk de start gepasseerd. We gaan los, hiervoor heb ik een jaar van mijn leven gereserveerd!! Ik ging weg op een schema rond de 4 uur. Alles wat sneller was, was meegenomen.
De eerste vijf kilometer waren druk, maar ging in een redelijke tijd van 28 min. 22 sec. Dit was twee seconden boven schema. Hartverwarmend waren de aanmoedigingen van onze fans uit Heerenveen die zeer enthousiast stonden te schreeuwen. Kippevel krijg je hier van. De volgende vijf gingen in 28.58 iets te langzaam misschien, maar niet een reden om deze tijd in de volgende vijf kilometer in te gaan halen. De marathon begint pas bij de 32 kilometer zeggen de ervaringsdeskundigen en ik wil hier liever niet op een ‘onprettige wijze’ achter komen. Dick liep constant een kleine 50 meter voor me, maar ik had besloten om op mijn horloge te lopen dus dit was geen mikpunt voor me. Ik ging prima tussen de 10,5 en de 11 per uur en wou dit vooralsnog zo houden.
Tot het punt van de 10 kilometer was Dick trouwens al twee keer wezen pissen en haalde me dan weer in. Dat kost ook energie. Het meetpunt op de 15 kilometer leverde een tijd op van 28.16 Kijk, iets teruggepakt. Bij de volgende drinkpost zou ik ook snel even plassen had ik besloten. Bij een drinkpost moet je toch rustig aan doen om te drinken en vanwege de wanorde die er heerst dus dan hoef je maar één keer op gang weer te komen ipv twee keer. Op de 20 kilometer kwam ik door met een tussentijd van 28 min. 32 Ook prima binnen de marge en ik voelde me nog prima. Ook Dick ging nog lekker en op het punt van de halve marathon zijn we samen over de mat gelopen met de tijdsaanduiding, zodat de volgers konden zien dat er zich nog geen afscheiding had voorgedaan. Jje kunt sms ontvangen met de gelopen tussentijden van de deelnemers via een chip op de schoen.
Net voorbij die streep was Dick ineens verdwenen achter me, maar hij was al snel weer naast me. Zijn drinkbelt was losgeschoten en hij moest hem van de straat halen en weer omdoen. Pech, maar kan gebeuren. De volgende vijf kilometer gingen weer strak in 28 min. 24 Prima straks maar een beetje versnellen naar net boven de 11 kilometer per uur. Kijken hoe dat gaat. Ik heb geleerd dat als je wil versnellen je dit geleidelijk moet doen. Dus niet van de 11 kilometer per uur naar de 13 in 1 keer, maar eerst naar de 12 per uur. Onze fans uit Heerenveen stonden vanaf de Erasmusbrug verspreid tot aan de Leuvehaven en stonden ons weer luidruchtig aan te moedigen. Fantastisch en ik werd er een klein beetje emotioneel van. Zonnebril op, dus dit was van de buitenkant niet te zien. Wel het kippenvel dat op mijn armen stond.
Tot 29 kilometer liep Dick vlak achter me, maar plots hoorde ik hem niet meer. Ik zag ook aan de overstekers dat hij niet meer vlak achter me liep, maar ik wilde niet omkijken. Ik loop mijn eigen race, niet tegen hem hield ik mezelf voor. En ik had nog energie om te versnellen. Naar de 30 kilometer had ik 27.47 nodig en naar de 35 kilometer een tijd van 26.49 per vijf kilometer. Nu gaat het echt los. Gooi alles er maar uit, The Heat is on. Onderweg liep ik van alles te verzinnen voor de toespraak die avond in het Houtsje, dit helpt tegen de verveling, ik was ook al drie uur onderweg en je wil niet aan de pijn in je benen, in je schouders, armen en andere pijntjes denken. Naar de 40 km. ging ik nog sneller naar 26.07. Nog maar twee kilometer en 195 meter en het zat er op.. ik liep bijna 12 km. per uur en had nog over. Heerlijk.
Bij het opdraaien van de Coolsingel voor de laatste meters allemaal geschreeuw. Heerenveen, kom op Kees!! Fantastisch. Ik krijg onder het schrijven weer kippenvel. En tot slot de finish. 3 uur 53 minuten en 41 seconden. Een PR en een heerlijk gevoel. Het zit erop!! Felicitaties van Karin en de dames, Sietse met afdeling Runnersworld Heerenveen, napraten, droge kleren snel aan, een banaan in de mond, flesjes drinken wegwerken en praten over de ervaringen onderweg. Veel afvallers onderweg, mensen in de berm met kramp en wandelaars. Heel veel wandelaars.. Dick had toch een kleine inzinking gehad, met kramp in de voet. Hij kwam binnen in de nog steeds zeer respectabele tijd van 4 uur 13 minuten en 32 seconden. Fantastisch natuurlijk.
Vervolgens een glas bier op De Admirael, douchen en naar het Panoramacafé. Hier nog een paar consumpties en naar de bus om de reis naar huis te aanvaarden. Fantastische bus, tap aanwezig lekker zithoekje en we waren rond 20.15 uur weer in Heerenveen. Ik voelde me enorm leeg, maar wel zeer voldaan. In het Houtsje weer wachten tot de bus met Dick kwam, kennismaken met Sibon die de cheque zou overhandigen en vervolgens de toespraak. Ik had al uren geoefend, maar wist niks te melden. Dick pakte het initiatief en deed dit prachtig. Eerst het kratje bier, waarmee alles was begonnen en vervolgens het woord aan Sibon voor de cheque. Met een beetje rekenen kwam ik op een voorlopig bedrag van € 16.592,69. Een mooie smak geld. Dit bedrag is inmiddels al opgelopen tot € 17.488,69 Nog een paar biertjes en toen met Karin naar huis. het lichaam zei dat het mooi was geweest. Enorm tevreden met wat we hebben gepresteerd, maar ook enorm moe. Moe van het lopen, moe van het werven van sponsoring, gewoon moe op een manier zoals ik eigenlijk nog nooit ben geweest. Het normale leven begint weer straks. Een leven zonder Loopdoetleven, maar met een prachtige herinnering. Het was een bewogen jaar…..
© Kees van der Laan – Heerenveen / http://www.loopdoetleven.com/