Onder goede weersomstandigheden hebben meer dan 1000 deelnemers op zondag 20 april 2008 meegedaan aan de 3e IJsselloop georganiseerd door AV Daventria. Dit jaar doe we, AV Daventria-atleten, met drie enthousiaste ploegen aan de bedrijvenloop mee. Twee voor de tien kilometer en eentje voor de 10 Engelse mijl.
Voor hen die het nog niet weten. De Engelse mijl of mile (Engels: statute mile) is een lengtemaat 1760 yard ofwel 1609,344 meter. Onze groepje van vier voor de 16,1 kilometer start om 13.10 uur. Onze collega’s en vele andere liefhebbers zijn dan al een tijdje geleden van start gegaan met de tien kilometer. Voor ons nog eerst wat inloopoefeningen. De burgermeester Heidema schiet op het afgesproken tijdstip en weg zijn we. Bij de eerste kilometer voel ik, dat het niet een ontspannen race wordt. Mijn lichaam voelt bij elkaar pas zwaar aan. Dat belooft niet veel goeds. Met goede moed volg ik het parcours dat is uitgezet.
De lopers van de langste afstand, de Plus Uiterwaardenloop, lopen de eerste tien kilometer exact dezelfde parcours als de Dijkenlopers (10km). Nadat de lopers de spoorbrug over zijn en de stad achter zich hebben gelaten gaat het in noordwestelijke kant van de spoorlijn Deventer-Apeldoorn over een overhard pad richting de Rijksstraatweg. Aan het einde van dit pad rechtsaf via de (oude) Rijksstraatweg, de Dijkhofstraat en de Meermuidenseweg weer richting de IJssel. Over het fietspad langs de Lage Steenweg terug naar de Worp. Nadat het Worpplantsoen is gepasseerd, lopen de deelnemers over de Bolwerksweg onder de Wilhelminabrug door in zuidelijke richting. Aan de linkerkant ligt de IJssel met aan de overkant het moderne appartementencomplex. Na een kilometer gaat men onder de viaduct van de A1 door. Boven raast het verkeer over deze belangrijke oost-west verkeersader van Nederland. Enkele honderden meters daarna ligt het keerpunt bij boerderij Ypenberg en gaat men dezelfde weg terug, steekt dan de IJssel over via de Wilhelminabrug in de richting van de Brink, waar het finishdoek hangt.
De eerste kilometer met enthousiaste aanmoedigingen van mijn vrouw gaan vlot. Op de brug is de twee kilometer tijd negen minuten. Met een gemiddeld van 4:30 min is dat voor mij veel te snel. Afremmen, dus! Ik word echter door mijn clubmaten geïnspireerd en voor mij bekende toeschouwers aangemoedigd. Ik laat mijn ritme veel te veel afhangen van deze omgevingsingrediënten. Als we over de brug zijn gaan we door stadswijk de Worp en van hieruit gaat het over een stoffig onverhard pad langs de spoorlijn. Dit pad direct uit het parcours schrappen!! . Ik loop samen met Ruurd, Leidi en andere lopers over dit slecht stukje weg. Als het pad overgaat in een verhard stuk – de oude Rijkstraatweg naar Apeldoorn – laat ik mijn medelopers gaan. De eerste drinkpost is inzicht. Ik loop inmiddels samen met een andere loper op weg en door het Sterrebos. Het vijf kilometer punt alhier gaat in 22.23 min. Rustig aan, maan ik me zelf nog eens.
Als Hans me heeft gefotografeerd loop ik richting de IJssel via de Meermuidenseweg. Inmiddels met het gaspedaal erop. Het stuk terug naar de Worp en het plantsoen gaat pal tegen de stevige wind in. Inmiddels heb ik tactisch een medeloper gevonden, waar ik achter uit de wind loop. Hoe slim moet je zijn? Na het plantsoen word ik bijgehaald door John. Hij snelt in een strak tempo aan me voorbij. Lange tijd blijf ik zicht op hem houden. Inmiddels heb ik bij de tweede drankpost per ongeluk een bekertje AA drank gescoord. Alles pikt, hé bah.
We lopen langs de uiterwaarden en langs de Bolwerksmolen richting de boerderij Ypenberg. Dit stuk van zo’n vier kilometer gaat weer tegen de wind in. Afwisselend loop ik in een groepje of ‘niet slim genoeg’ alleen. Wel in mijn eigen tempo. Steeds word ik herhaaldelijk ingehaald. Dat voelt niet goed. Het tien kilometer punt gaat in 47:28. Bij het keerpunt loop ik eindelijk met de wind in de rug en voor het eerst in een goed tempo. Samen met een dame richting Deventer over de zelfde weg retour, hoe beter kan het. De bekende achtervolgers groet ik. Volgens mij is dat het enige zinvolle aan zo heen-en-weer lopen. Het Deventer stadsaangezicht ziet er fraai uit. Nog twee kilometer te gaan en Daphne moedigt me nog een keer stevig aan. Ze heeft het over een sprintje trekken, ik ben blij dat ik in mijn gewone tempo de Wilhelminabrug op kan. Het gaat omhoog en het beste is er volledig af.
De vijftien kilometer gaan in 1:12:28. Net voor de Bergkerk staan vrouw, dochter en vriend mij op te wachten. Ja, zelfs met confetti en een heuse toeter word ik aangemoedigd. Stug doorlopen en nog een beetje energie uit het lichaam persen. Nog een laatste stukje door het historisch Bergkwartier van Deventer, via de Roggestraat en dan de Brink op en ook hier weer enthousiaste Daventrianen, bekenden en collega’s. Over aanmoediging dus niets dan lof. Uitgeput kom ik in 1:17:52 over de Finish. Blij dat ik er ben.
Na het omkleden wordt onze volgende zit bepaald door het innemen van verloren vocht. Ook dit jaar slagen we er in om niet eerste te worden bij de bedrijvenloop. In ieder geval behoren we bij de top-drie. Dat zijn we inmiddels op veel fronten gewend. Het sterkst blijven we in om het langste te blijven. De organisatie heeft inmiddels alles opgeruimd als we pas tegen vijven huiswaarts keren. Daventria bedankt voor de organisatie. Het was weer top! Een smetje is dat de gele consumptiebonnen voor zo’n vijftien man/vrouw in ieder geval niet bij café de Boemel verzilverd konden worden… Met een medaille voor de beste hardloopvader op zak ga ik trots met familie naar huis. Het was een leuke gezellige dag.
© Albert Broekhoff – Deventer / http://daventrialoper.web-log.nl