Precies een jaar geleden liep ik de marathon van Rome. John en zijn vrouw zijn daar vanmorgen gestart. Benieuwd hoe het hen vergaat. Ze hebben in ieder geval mooi weer in Italie. Dat is in Nederland vandaag wel wat anders. Het is baggerweer. De regen komt met bakken uit de lucht. Na twee maanden blessureleed is het vandaag weer tijd voor een hardloopwedstrijdje. De Lenteloop te Eerbeek. Altijd weer een mooie bosloop.

De laatste weken heb ik mijn trainingen weer hervat en met goede moed hoop ik weer wat aansluiting te krijgen. Ik train op dit moment in groep 3 van AV Daventria. Een niveautje lager. Het is rustig aandoen vanwege de blessure. En conditioneel lever je ook in een paar maanden aardig in. Park Landal ligt er verregent bij in de bossen aan de Veluwezoom. Ik ben er tegen kwart over tien en schrijf me in voor de 12km loop. Je moet ergens beginnen.

Als ik wat later inloop kom ik een groep van Daventria tegen, zij lopen de halve marathon. Ze hebben er zin. Goed weer en een zuurstofrijke lucht. Ik vervolg het inlopen en ik zie de Landal recreanten zich vermaken in het zwembad. Bij elkaar en op elkaar gepropt in het bad. Dan maar liever hardlopen in de regen. De start is  om 11.10. Vooraan zie ik Patty en Kitty van de club staan. We worden weggeschoten en de eerste kilometer gaat over het recreatiepark. Bultje op en bultje af, links en rechtsom. De route gaat aan het einde van het park door het bos en ja hoor door “de blubber”. Het is hier dus behoorlijk modderig. Ne een tijdje glibberen word ik ingehaald door een vrouw, die dwars door de plassen loopt en waarschijnlijk “iets” wil halen. Het levert mij een drijfnat pak op. Lopen met natte sokken is niet mijn ding. Maar voorruit het is even niet anders.

We lopen richting het Eerbeekse Veld; soms door de blubber en dan weer over een verhard stuk pad. Het parcours is geaccidenteerd. Na 5km, ter hoogte van Twintig Bunder, sluiten we aan op de route van de halve marathon. We dalen en klimmen naar de Lange Juffer. Hier gaat het rechtsaf richting het Broersbos. We komen langs Staatsbosbeheer en op de kruising slaan we rechts de Coldenhovenseweg in. Nog 4,5 kilometer schreeuwt een man van de organisatie. Hij moedig ons verder op luidruchtig wijze aan. Doet je goed, zo’n enthousiasme!

Het weggetje gaat aardig omhoog. Gelukkig is de ondergrond verhard. Het is stuivertje wisselen tussen verschillende lopers. Ik voel me goed en heb geen noemenswaardig last van mijn ledematen. Ik neem mijn eerste slok isotone drank. Het zweet en water druppelt van mijn pet recht in mijn oog. De omgeving wordt hierdoor allengs nog wat grijzer. Nog 3000 meter staat er op een bordje langs de weg. Gelukkig, we zijn er bijna. Ik kom zwijgend naast de man te lopen, die me net heeft ingehaald. Ik weet bij hem aan te sluiten en samen lopen we naar het volgende bord, dat aangeeft dat er nog twe kilometer te gaan zijn. Dat is dus al tien kilometer gelopen; mijn tijd schat ik wazig kijkend op zo’n 48min.

Op het laatste stukje staan enkele toeschouwers, die ons aanmoedigen. Als we in het park aankomen worden we bijgehaald door twee andere lopers, die elkaar luidkeels naar de Finish schreeuwen. Als laatste van dit groepje kom ik over de streep in 57:59 min. Onder het uur gebleven met een gemiddeld zo’n 12km per uur. Gelukkig, dit geeft de burger moed. Even uitlopen en meteen in een beslagen auto richting huis. Twaalf kilometer, een afstand wat ik nog nooit gelopen heb. Een PR als toegift.

© Albert Broekhoff – http://daventrialoper.web-log.nl/