Opgeschrikt door een opmerkelijk artikel in een gerenomeerde Amerikaanse krant (Washingtonpost) hebben ook wij ons in de materie verdiept. Welke materie vraag je je nu af? De kwestie is (nog) niet de wonderpil (in bloedvorm) van de inmiddels wereldberoemde doctor Fuentes.

Tot dusver heeft ook Loopkrant.nl alleen nog maar geruchten gehoord over lopers-in-bloedvorm, maar ja hard trainen en daardoor hard lopen wil nog niet zeggen dat doctor Fuentes ook in Nederland al tupperware-achtige party’s heeft georganiseerd om zijn placebo dope te slijten.

Nee naast tourfietsers, auto’s, mountainbikers, wandelaars, honden, boomstronken en tegenwoordig ook nordic-walkers is er een nieuw gevaar. Het zijn niet nieuwe gevaarlijke stokken van nordic-walkers met hardloperssensoren om ons loopvolk uit te schakelen. Nee het is een redelijke nieuwe technologie waar vele loopvrienden in Nederland inmiddels niet meer buiten kunnen. Veelal tijdens trainingen, maar ook tijdens wedstrijden zie je heden ten dage vele lopers er mee rond lopen.

Pas na het lezen van het artikel in de Washingtonpost ontstond ook pas bij Loopkrant.nl het besef van het verschikkelijke gevaar waar dus vele lopers, wellicht ook onwetend, aan zijn blootgesteld. Het probleem of wellicht kunnen we beter al spreken van "de kwestie", is onmogelijk simpel en eenvoudig op te lossen. Een structurele oplossing vraagt wellicht zelfs om een totaal nieuw beleid van de KNAU, NOC-NSF en wellicht in het verlengde hiervan zal ook het kersverse kabinet zich met deze kwestie moeten inlaten.

De kern van het probleem is dat vele lopers gewoonweg niet meer zonder kunnen. Ze trainen ermee, lopen er prima wedstrijden mee en laten zich deze vondst van deze eeuw niet meer ontnemen. Sterker nog wellicht een kwart van de lopers zal abrubt stoppen met hardlopen als er een wettelijk verbod komt op het gebruik. Bijna 2 decennia geleden was de kwestie ook al aan de orde. Door de stand van de techniek toen, het energiegebruik en de inmense doppen voor op het hoofd was het zeker voor langere duurlopen verre van ideaal. Ja met een walkmen (zo heette dat toen) had je toch weinig afwisselende muziek tijdens een duurloop. De echte cracks liepen ook toen al zo ver dat na drie-keer het bandje van Abba omdraaien zelfs deze Zweden gingen vervelen. Maar ook toen was het in sommige wedstrijden gewoonweg verboden om er mee te lopen. Maar aangezien het lopen toen nog lang niet zo populair was als nu en de techniek is voortgeschreden is de kwestie van toen bijna onvergelijkbaar met nu.

De kwestie is dus de iPod. Een iPod is kleiner dan een pakje kauwgum. Genoeg power voor dagen onafgebroken muziek. Heerlijk om mee te lopen voor vele lopers. Echter de combinatie van de trance van muziek in combinatie met de endorphine die met hardlopen altijd vrijkomt is in potentie een zeer gevaarlijke combinatie. Levensbedreigend. Althans volgens de bestrijders van iPods in de hardloopwereld. Het grootste gevaar van lopen is volgens ons echter dat het nog altijd zeer verslavend werkt. In tegenstelling tot vele andere verslavingsmiddelen heeft lopen echter een positieve invloed op de gezondheid.

Tot op heden heeft Loopkrant.nl echter nog geen schokkende gebeurtenissen op hardloopgebied in Nederland gezien, veroorzaakt door de iPods. Dus hopelijk kunnen in Nederland organisatoren van wedstrijden, politie, stadswachten, boswachters en de anti-hardloop-lobby zich nog beheersen als ze een loper betrappen op een iPod. Loopkrant.nl vertrouwd erop dat de massa-histerie over deze iPod-rel in Amerika ons hardlooplandje voorbij gaat…

© Redactie Loopkrant.nl