In Zutphen is op 28 maart 2007 het NK veldloop voor gemeente ambtenaren. Het is een wedstrijd alléén voor gemeenteambtenaren, waar ik er nu ook één van ben. Mijn collega Jeroen heeft me eind vorig jaar overgehaald om ook mee te doen. Natuurlijk dacht net als ieder ander:"Wat heb ik te zoeken op een Nederlands Kampioenschap? Dat is toch alleen voor goede lopers?"

De route gaat grotendeels over onverharde grond en een stukje door het prachtige Zutphen. Met m’n collega heb ik daarna wat op internet gesurfd en kwamen we al snel op de site van de organisatie. Het bleek allemaal best wel mee te vallen. Voor mij, een beginnende recreant, was er ook een korte afstand in het programma opgenomen en stond er een begrijpbaar trainingschema op de website. Misschien toch meedoen? Maar wat als?

Jaren geleden al eens aan hardlopen gedaan, maar een die-hard was ik ook toen niet. Drie maandjes lopen met tussendoor pauzes van minstens een half jaar. Discipline is niet het woord wat in mijn woordenboek voorkomt. Deze wedstrijd en mede dankzij de soms iets te enthousiaste support van mijn werkmakkers zal het dit keer wel gaan lukken. Sinds december loop ik dan ook twee maal in de week, tijdens de lunchpauze op mijn jobplek, een rondje langs de IJssel, het station en de Den Elterweg. Samen met een andere collega die zelf ook geen ster is op hardloopgebied, maar samen met mij deze uitdaging wel wil aangaan.

Op zich gaat het goed, maar m’n loopvrouwke heeft na korte tijd al last van zijsteken en is snel moe. Dit terwijl zij één á twee keer per week naar de sportschool gaat en altijd op de fiets naar het werk gaat. Het is een steek waar ze niet ‘over heen kan lopen’. Als tips gaf ik haar dat ze goed diep moest ademhalen. Vooral een paar keer diep zuchten en dan trekt het zo weg. Dit is mij tenminste altijd gezegd en bij mij heeft het altijd een positief effect.

Echter hoe diep ze ook ademhaalt het blijft elke keer weer terugkomen. Ook als we rustig beginnen. Eten doen we nooit vóór het lopen, dus dat kon het ook niet zijn. Een hardlopende collega tipte ons dat je wel wát moet eten en vooral geen melk moet drinken, want dat zorgt juist voor een ongewenste luchtbel in de darmen.

Ook de handen op het hoofd houden en rustig doorjoggen was iets wat ze heeft gedaan. Staat wel vreemd, maar gelukkig deed ze het niet lang. Gelukkig, want ik liep ernaast met vuurrode wangen! Al met al hebben deze tips niet mogen baten. Ze heeft de handdoek uiteindelijk een tweetal weken geleden in de ring geworpen, maar wel beloofd dat ze de 28ste bij de start zal staan om me aan te moedigen.

De inschrijving is begin vorige week afgeleverd bij de dame binnen mijn bedrijf die alles in het werk gaat zetten om mij een prachtig startbewijs te leveren. Terugtrekken is nu niet meer mogelijk. Voor mij geldt vanaf nu alleen het uitlopen, het halen van die finish met een leuke set aan lopers achter me. Vingers gekruist en duimen maar…duimen jullie mee?

Zie voor het laatste nieuws op http://www.nkveldloopgemeenten.nl/.

© Walter ter Braak – Zutphen