Als hardloop- en volleybalfanaat loop ik graag alle hardloop- en sportwinkels binnen om te snuffelen naar al het moois wat ze te bieden hebben op het gebied van kleding, schoenen en accessoires. Als ik met het gezin aan het shoppen ben in een grote stad of tijdens een vakantieverblijf dan kan ik me uren vermaken in een sportshop. Hoe groter, hoe beter!
Het liefst zou ik bij elk bezoekje het nieuwste van het nieuwste willen aanschaffen, maar ja dat gaat snel in de papieren lopen en dat is ook weer niet de bedoeling. Er blijft altijd wel wat te wensen over want ik heb altijd wel wat op m’n verlanglijstje staan. M’n hardloopschoenen hebben het zwaar te verduren gehad en hebben de nodige kilometers gelopen dus die zijn aan vervanging toe en graag wil ik een hartslagmeter zodat ik tijdens m’n duurloopjes en wedstrijden m’n lichamelijke inspanningen goed in de gaten kan houden.
Voor kwaliteit betaal je iets meer, maar dan heb je ook wat. En dat heb ik wel voor over omdat goed materiaal héél belangrijk is om je sport goed te beoefenen en om blessures te voorkomen. Voor m’n hardloopspullen ga ik dan ook het liefst naar de grootste hardloopspeciaalzaak van Nederland in Dodewaard. Klanten komen uit alle windstreken van Nederland om hier hun materiaal aan te schaffen.
Oók ik, want hier nemen ze alle tijd voor je en krijg je de nodige aandacht en juiste advies bij het aanschaffen van je hardloopschoenen enz. Vorige week ben ik weer eens in deze prachtige speciaalzaak geweest. Samen met Wim (hardloopmaatje bij wedstrijden en oom van mijn vrouw) én mijn twee oogappels hebben we een middagje hier vertoefd. Wim, ook een hardloopverslaafde, had voor z’n 25 jarig jubileum op z’n werk geld en kadobonnen ontvangen van z’n collega’s en die wilde hij besteden aan een paar nieuwe schoenen en een harstslagmeter. Ik had van tevoren van mijn vrouw orders gekregen om niks te kopen omdat dat even niet paste in onze huishoudbegroting. Da’s balen.
Wim kreeg na een grondige voetanalyse voor het eerst “echte” hardloopschoenen aangemeten en was content met z’n nieuwe trendy schoenen. Daarrna liet hij zich goed informeren voor een hartslagmeter en uiteindelijk kocht hij een mooi exemplaar met afstandsensor (Pod). Dus de middag was voor hem geslaagd en weet ik na wat speurwerk welke schoen (GT 2110) en hartslagmeter ik binnenkort ga aanschaffen voor mijn verjaardag.
Ook de kids hebben zich ondertussen vermaakt in deze hardloopwalhala en hebben lekker in een hoekje van de winkel gekleurd en alle andere hoekjes ontdekt. Maar voor de boeven is een middag veel te lang en elke keer dat Wim een paar schoenen moest uitproberen op de hardloopbaan dan waren ze er als de kippen bij om te zien hoe dat allemaal in z’n werk ging. De video-opnames van Wim waren voor hun bijna net zo boeiend als een dvd film van Disney.
Caitlin heeft me uiteindelijk zo gek gekregen dat ik haar heb beloofd dat ze ook een paar “echte” hardloopschoenen krijgt voor haar verjaardag. Nu nog mijn zoon Owen, maar die is nog niet zo bezig met hardlopen. Hij zit net op zwemles en zal eerst zijn diploma A moeten halen voordat hij iets anders mag doen. Of het hardlopen word? Geen idee, dat laat ik aan hem zelf over. Na vandaag zijn de verjaardagskado’s van Caitlin en mij zinmiddels bekend.
Mama is wat minder enthousiast met papa’s idee, maar belooft is belooft. We kunnen beiden niet wachten tot we jarig zijn. Nog meer als veertig nachtjes slapen…en dan heb ik er een nieuw hardloopmaatje erbij.
© Eugène H. Lekatompessy – Ede / http://runningcrashdummie.web-log.nl/