We zitten op precies twee maanden voor de start van dé loop in Hoogeveen. Op 22 april zal onze burgemeester Urlings om exact twee uur het startschot geven. Heel veel lopers zullen dan in zuidelijke richting rennen, de Hoofdstraat, om zo hun prestatie neer te zetten. Vijf Engelse mijl of misschien wel voor tien. Iedereen op zijn of haar manier.

De één heeft er zeer veel moeite voor gedaan om de vijf mijl te lopen terwijl de ander met twee vingers in de neus de tien mijl doorstaat. Respect voor al die mensen. En of het er veel zijn; zoals het nu lijkt stroomt heel binnenkort de duizendste deelnemer in onze administratie. Een aantal waar ik, als enthousiaste mede-organisator, van tevoren zeker geen rekening mee had gehouden maar het moet dan toch nog wel gebeuren. Best een mijlpaal dus.

De vijftienhonderd deelnemers is dus zeker niet denkbeeldig en misschien wel meer. Maar pas op; hoogmoed komt voor de val!  We blijven als organisatie met beide benen op de grond staan. Onze opdracht is en blijft om een run neer te zetten die klinkt als een klok en staat als een huis. En daar moet heel wat voor gebeuren. De loper staat centraal! Momenteel wordt alles steeds concreter en worden de laatste dingen geregeld zodat alles op 22 april van start kan. Ook zijn er nog heel veel dingen uit te voeren. Bebording, personele bezetting, verzekeringen enz. enz.

Ik kan u zeggen; het kost tijd, heel veel tijd! Maar het is de moeite waard. Zeker wanneer je ziet dat mensen enthousiast worden en uit zichzelf, soms zelfs letterlijk, in beweging komen! Het is raar. Soms krijg je hulp uit een hoek waar je het juist niet verwacht en uit de hoek waar je het juist uit verwacht krijg je juist geen medewerking. Het lijkt soms meer op tegenwerking. Wat je daar mee moet doen? Snel achter je laten liggen en je energie steken in mensen en organisaties die er wel positief tegenaan kijken en er aan meewerken. Dat geeft voldoende energie!

Zoals ik al zei; je ziet dat er mensen zijn die uit zichzelf dingen gaan ontplooien. Ik denk hierbij even aan het bedrijf dat op z’n eigen site klanten aanbiedt om mee te doen met de businessrun. Het bedrijf sponsort z’n klanten. Samen kunnen ze met elkaar na afloop wat bijpraten over de run en misschien wel de eerste contacten leggen voor nieuwe deals. Is toch prachtig zo’n positieve instelling! Of neem dat bedrijf dat spontaan een grote bus ter beschikking stelt met daarbij de opmerking: "Kijk maar of je er wat mee kunt. Als je niet wilt is het ook goed." Niet een puur commerciële gedachte alleen, maar ook meedenken met de organisatie. Daarnaast ook nog bedrijven die grote kranen beschikbaar stellen onder het mom van, misschien kun je er iets mee. Geweldig gewoon!

Ik denk ook aan die hardloopster die uit eigen initiatief via het gastenboek op de site een clubje probeert samen te stellen om wekelijks met elkaar het parcours te gaan lopen. Zeker niet te vergeten die hardloper die spontaan via z’n werkgever een AED beschikbaar stelt (een apparaat wat ingezet kan worden bij acute hartproblemen) en indien nodig een cursus wil verzorgen voor de EHBO-ers om ermee te kunnen werken. Zulke dingen doet je als organisatie gewoon goed. Die enkele negatieve reactie valt dan snel in het water….

Toch moet ik eerlijk bekennen dat al dit werk zo langzamerhand ook wel z’n tol gaat eisen. Als vrachtwagenchauffeur (dat is m’n beroep) sta je ’s morgens vroeg naast je bed en ben je er meestal niet al te vroeg weer thuis. Thuisgekomen is het dan een kwestie van snel je warme hap naar binnenwerken en dan wederom snel naar boven om e-mails te beantwoorden, de website bij te werken en persberichten die je overdag gemaakt hebt te versturen naar allerlei redacties.

Als voorbeeld woensdag 21 februari. ’s Morgens om 5.45 uur begonnen en om 21.00 uur pas weer thuis. Gegeten en naar boven. E-mail checken. 32 mailtjes. Eerlijk is eerlijk, er zat ook het een en ander aan spam tussen. Ja, je snapt het niet maar het e-mail adres van de site wordt alleen gebruikt voor inkomende e-mail en als je ziet wat we aan relatiegeschenken aangeboden krijgen om te kopen…Maar goed, om 00.30 uur lag ik gedoucht in m’n nest. Gelukkig mocht ik uitslapen tot 5.30 uur. Het sociale leven staat dan ook op een laag pitje hoewel je nu ook weer heel veel contacten op doet.

Het is prachtig om waar te nemen dat alle leden van de commissie hun stinkende best doen om alles tot een daverend succes te maken. Geweldig gewoon! We zijn er nog niet. Er moet nog heel wat water door de Rijn stromen voordat het startschot klinkt. Toch durf ik te stellen dat iedereen die deze run mist ook werkelijk wat mist. En dan kijk ik niet alleen naar het prachtige parcours met daarbij de live muziek en alle attracties in het startgebied, maar dan kijk ik ook naar het prachtige functionele hardloopshirt wat elke deelnemer krijgt. Nee, geen katoenen shirt maar een functioneel hardloopshirt. Lang leve onze sponsors! We zijn zuinig op ze…

© Bernhardus Annen / Hoogeveen