Mogen of moeten? – Loopkrant.nl – Voor lopers, door lopers!

Beetje tegenstrijdig: ik zit bij wijze van spreken te springen om te mógen lopen, dan mág ik eindelijk en dan verzin ik smoesjes om niet te gaan. Nah jaaa! Maar, ik heb mezelf wel om weten te l*llen en ben gisteren toch gaan lopen. Weliswaar weer de korte route van 5.5 kilometer, óók niet met de bedoeling deze snel te lopen, want ik wilde wel weer eens een keer gewoon lékker lopen.

Het ging redelijk soepel moet ik zeggen. Wel merk ik dat mijn longcapaciteit minder is. En het rode hoofd is ook terug. Hoezo, het kost meer moeite? Aan het eind stiekem toch op m’n horloge gekeken hoe lang ik erover heb gedaan en, inderdaad, slakkentijd… 36 nog wat. Pfff! Mijn redelijke ik zegt sussend dat ik nu wel een keer aardig heb gelopen, maar m’n meer prestatiegerichte ik zegt dat het nog geen lékker lopen was. Dat de tijd zwaar flut was en dat de afstand (5.5 kilometer) minimaal was. Voelt een beetje als falen.

Terug bij af. Zo voelt het ook. En dat terwijl ik in dit nieuwe jaar toch wel de nodige plannen heb. Tuurlijk, er zijn zat 5km trimlopen, maar je weet, ik wil (ook) méér. Ik hoop dat mijn trainers bij de Atletiekvereniging mij (vooruit) kunnen helpen. Ik ga in ieder geval níet bij de pakken neerzitten. Daarvoor ben ik nog teveel onder invloed van het hardloopvirus. Bovendien is zitten geen prestatie. Behalve paalzitten ofzo dan. Zou ik niet kunnen, daar heb ik te weinig vlees voor op m’n billen. En ook te weinig geduld vrees ik.

Dat gebrek aan geduld maakt het overigens ook niet makkelijker als je een bepaalde planning in je hoofd hebt zitten. In gedachten zie ik mezelf al (nee, niet de marathon) een 10/15 mijl lopen of een halve marathon. Dat zou ik echt super vinden, en helemaal als er een beetje redelijke tijd wordt neergezet. Maar goed, mijn lijf heeft hele andere gedachten lijkt het. Toch heb ik al het een en ander overwonnen, want m’n bekkenblessure is zo goed als verdwenen en m’n knie voelt ook niet meer raar aan. Het enige "probleempje" zijn m’n longen. Totdat dat opgelost is, moet ik maar op een lager pitje lopen. Maar lópen zal ik!