Ruim tweeenhalfjaar geleden ben ik met hardlopen begonnen onder andere door de mooie marathonverhalen van mijn buurman Ab. Hij had marathons gelopen van New York, Berlijn en London. Twee tot drie keer in de week zag ik ‘m richting de hei lopen voor z’n duurloopje van anderhalf uur. “ Loop ’s een keer met me mee?” vroeg hij met regelmaat.
Dat sloeg ik steeds af in de veronderstelling dat ik al na tien meter een acute herseninfarct zou krijgen. Maar toch leek het me wel wat om hard te lopen. Aangezien ik leed aan wat overgewicht en wat conditie wilde opbouwen heb ik dan toch maar de stoute hardloopschoenen aangetrokken. Eerst samen met mijn zus en broer 1 tot 2 keer in de week een loopje langs de provinciale weg aan de rand van de woonwijk. Maar na een paar weken haakten mijn broer en zus af en was ik noodgedwongen om alleen te lopen wat ik niet erg vond.
Ik maakte stap voor stap progressie maar 2 keer hardlopen in de week en daarnaast volleyballen eiste toch z’n tol. Ik raakte geblesseerd door overbelasting. Na drie maandjes rust begon ik weer met lopen naast mijn wekelijkse volleybaltraining. Dit keer dosseerde ik het lopen tot 1 keer in de week en zodat ik meer tijd had om te herstellen. Nu ruim anderhalf jaar verder gaat het zo goed dat ik nu makkelijk elke week een duurloop van anderhalf uur loop.
In 2006 heb ik ook mijn eerste twee loopevenementen gelopen om te ervaren hoe het is en om een officiele tijd neer te zetten. De Hoge Veluwe Loop tien kilometer heb in een tijd van 1.08.17 gelopen. Niet snel maar dat is ook niet mijn bedoeling geweest. Genieten van de hele atmosfeer en wedstrijdervaring opdoen. Ondanks de parkeerproblemen en daardoor gestrest bij de start te verschijnen heb ik volop kunnen genieten van deze loopwedstrijd.
Het volgende evenement was de Hora Loop en ik finishte in een tijd van 1.05.07, een persoonlijk record. Dit keer moest ik flink afzien omdat het tempo hoog was en het parcours glooiend was, dus aanzienlijk zwaar. Ik had me voorgenomen om m’n eigen wedstrijd te lopen zoals bij de Hoge Veluwe Loop, maar ik werd ongemerkt meegezogen door het tempo van de massa. Mijn geleende hartslagmeter ging dan ook vreselijk op hol. Ik was dan ook blij dat ik de finish haalde en als laatste bij de heren eindigde. Toch heeft deze ervaring mij alleen maar sterker gemaakt en weet ik zeker dat mijn volgende tien kilometer sneller zal worden. Maar mijn prioriteit ligt zeker niet op snelheid, maar het plezier die ik elke keer ervaar als ik m’n strakke hardloopoutfit aantrek en lekker in de buitenlucht in weer en wind mijn duurloop doe.
Zachtjes aan denk ik wel aan een 10 Engelse Mijl en een halve marathon. Alles op z’n tijd… Maar mijn doelen heb ik reeds ruimschoots bereikt. Mijn gewicht is met 14 kilo’s verminderd en mijn condititie is enorm verbeterd. Ik voel me top en ik heb een “gezonde” verslaving erbij.
Ik wens iedereen voor 2007 veel loopplezier in alle gezondheid.
© Eugène H. Lekatompessy – Ede / http://runningcrashdummie.web-log.nl/