Naast het hardloopgeweld van de zevenheuvelenloop is er op 19 november ook een wandeltocht van 25 kilometer. Startend op het Julianaplein, wat er nu overigens wat rustiger bij ligt dan in de derde week van juli tijdens de Nijmeegse vierdaagse. Op tijd vertrokken uit Harderwijk om in Apeldoorn samen met Gerrie de trein te nemen. Wel vroeg op zondagmorgen. Ach, je moet er wat voor over hebben.

De trein zat behoorlijk vol met  wandelaars. De hardlopers starten later, dus die hadden de mogelijkheid om toch nog even wat langer te blijven liggen vandaag. Vanuit de trein zagen we dat het licht begon te regenen. Ik dacht nog: "Zal wel zo over zijn". Aangekomen op station Nijmegen was dat helaas niet het geval. Het regende aardig, dus werd op weg naar het startburo de regenkleding maar aangedaan. Aldaar de routebeschrijving meegekregen en we vertrokken met frisse moed. De regen daalde zachtjes op ons neer.

Het eerst stuk was verhard en heel goed te doen. De organisatie was als bezig om de kilometerborden voor de hardloopwedstrijd te plaatsen,dus we konden zien hoeveel we hadden afgelegd. De zevenheuvelen-omloop zou de zevenheuvelen-omloop niet zijn als we niet het bos in zouden gaan. Al met al goed te doen. We waren immers aardig op tijd, dus de paden waren goed begaanbaar. Helaas op sommige stukken was het een grote modderpoel en de bladeren waren daar ook inmiddels doorweekt en glad. Dat werd dus glibberen en glijden van de hellinkjes af en natuurlijk ook weer tegenop. Kortom een mooi afwisselend parcours met veel hoogteverschil. Ondanks het gemis van een mooie herfstzon was het schitterend. De mooie kleuren van de bomen maakte veel goed.

Halverwege een plek om het toilet te gebruiken, wat te eten en te drinken. Dit had allemaal gekund. De koffie stond echter nog te trekken en de worsten waren nog wat lauwtjes. Staat even verderop het CDA met erwtensoep en koffie. Erg druk, maar wel even een bakkie koffie geprobeerd. "Als ze daar stemmen mee moeten winnen": werd er verderop al snel geroepen. Daar stond de PvdA  met tomatensoep. Echter bij onze doorkomst geen tomatensoep.

De heuvels werden ondertussen steiler en gladder en er gingen mensen onderuit. Iedereen zat onder de modder en het slijk. Van schoenen tot de broek. Alles zat onder. Daar was me vrouw later ook blij mee. Het lopen ging gewoon goed. Geen centje pijn. We hebben lekker gewandeld. Het weer werd langzaamaan ook beter. Op een gegeven moment zelfs droog, dus de regenjas uit.  Het laatste stuk van de zevenheuvelen-omloop ging weer gewoon door de buitenwijk van Nijmegen. Een prachtig uitzicht over de dijk, waar een paar maanden eerder het drama van de Vierdaagse zich had afgespeeld. We zeiden nog tegen elkaar: "Nu kunnen mensen van de kou last krijgen".

Na een paar uurtjes zaten onze 25 kilometers er bijna op. Op het einde van de route kwamen we de hardlopers tegen die ook eenzelfde prestatie hadden verricht. Iedereen met een eigen verhaal.  Bij de finish kregen we nets als alle hardlopers een medaille omgehangen. Met flesje drinken en onze nieuwste trofee rap weer richting station Nijmegen gelopen. Alles nat. Kreeg het daardoor op het station wel een beetje koud. Dan merk je pas dat je kleren helemaal nat zijn. Al met al genoten van deze mooie afwisselende wandeling.

Moe en voldaan in de trein de gedachten laten gaan waar we nu naar toe gaan werken. In ieder geval voor dit jaar afscheid genomen van Nijmegen. Het weerzien zal niet eerder zijn dan aankomende zomer. Hopelijk met wat droger weer dan vandaag.  Je hebt dit niet altijd voor het zeggen, maar elk weertype heeft wel wat.  Als wandelaars en als lopers laten we ons niet afschrikken door een paar regendruppels. En jij?

© Willem van de Bunte – Harderwijk