Vanochtend heerlijk ontbeten in de tuin. Om half elf lekker genoten van het toen al warme weer. Tenminste mijn moeder genoot….van mij mocht het eigenlijk wel wat frisser zijn. Wetende dat het in de loop van de dag alleen maar warmer zou worden. Niet omdat ik niet van warm weer hou, maar omdat het vandaag de dag was dat ik meeloop met de Bridge to Bridge in Arnhem.
De temperatuur zoals die in de ochtend was, was al te warm. Vele lopers zullen het met mij eens zijn dat een temperatuur van vijftien graden ideaal is, maar warmer vooral niet! Om kwart over twee kwam ik aan op de markt in Arnhem. Eerst even rustig rondgelopen over de markt. Er viel genoeg te zien en te beleven voor de niet-lopers.
Het was vandaag de eerste keer dat ik alleen naar een loop toe ging, maar eenmaal daar werd ik vergezeld door Hans. Hans is een jongeman die ik ken van een hardloopforum. Hij had zelf zijn 10 EM er al op zitten, die hij in een mooie tijd van 1:06 uur liep. Ik was eigenlijk wel blij dat ik nu toch niet alleen was. Altijd wel fijn om zo vlak voor het lopen wat afleiding te hebben.
Ik zorgde dat ik om tien over half drie helemaal klaar stond voor het podium waar de warming-up zou worden gegeven. Mooi op tijd ging de warming-up van start. Dit was in mijn ogen een goede warming-up! Ruim op tijd werd de warming-up gestopt en liep ik met de massa naar de start. Het was druk…erg druk! Niet alleen voor de vijf kilometer, de afstand die ik ging lopen. Om drie uur ging ook de tien kilometer van start. Het startsignaal werd gegeven. Langzaam wandelde ik naar de start, waar ik 30 seconden na het startsignaal pas echt van start kon gaan.
Het was in het begin warm. Eerst door het centrum had ik daar nog niet zo’n last van, maar later toen we op de eerste brug aankwamen, merkte ik hoe warm het was. Ik moest gelijk terugdenken aan de vierdaagse van Nijmegen die ik die ene dag heb meegelopen en dan vooral aan de dijk van Oosterhout. Geen beschutting. We liepen daar op die brug in de brandende zon. Ik verlangde naar water. Gelukkig zag ik aan mijn rechterkant al snel een bordje met ‘na 200 meter waterpost’. Eenmaal bij het water, heb ik even de tijd genomen om het bekertje water helemaal op te drinken en ging toen weer verder.
Op langzaam tempo…ik wilde wel sneller, maar het lukte niet. Na 3,5 km in een tijd van negentien minuten (voor mijn doen langzaam) kon ik mij er niet meer toe zetten om door te blijven lopen. Ik baalde hier wel van, maar ik mijn lichaam was in tweestrijd. Het lichaam kon nog wel, maar de geest niet meer. De geest won uiteindelijk en ik ben gaan wandelen. Ruim 600 meter. Daarna weer even rustig gaan dribbelen. Opeens ging er een knop bij mij om. Er was inmiddels een gat gevallen tussen de lopers voor mij en mij en daarachter liep zo af en toe iemand.
Ik zag dat de finish niet ver meer was dus ben ik even gaan versnellen en nog meer en nog meer. De laatste 500 meter heb ik zeker nog een man of twintig ingehaald en waar andere langzaam de laatste 200 meter liepen, kwam ik sprintend voorbij. Mijn uiteindelijke tijd was 32:25 bruto en 31:44 als netto tijd. Tevreden ben ik alles behalve. Waar ik eerst elke keer twee minuten sneller was na een wedstrijd, ga ik nu achteruit. Wel zag ik later bij de uitslagen dat ik toch nog zestig mede-lopers heb ingehaald.
De volgende loop is de Bruggenloop in Nijmegen op 13 september, dat is een 6,5 km loop. Bij die loop ga ik dan ook absoluut niet voor een bepaalde tijd, maar zie die loop meer als een training. Een goede training voor mijn volgende vijf kilometerwedstrijd over één week. Met dan hopelijk weer eens een tijd sneller dan 30 minuten!
© Dian Oostijen – Druten