Afgelopen zondag, 24 september 2006, was het dan zover. Na in 2005 van de kleine Posbankloop te hebben mogen genoten was het in 2006 tijd voor de beklimming van én de Posbank én de Emmapyramide over een afstand van vijftien kilometer. Na een korte stop in Arnhem bij Claudia, Simon en de kids op naar Velp.

Gisella wilde haar jas bij de finish hebben en daar waren we mooi op tijd voor de finishers van de zes kilometer. Hier kwamen Bert en Denis aardig uitgewoond over de finish en Bert vond het, ook gezien zijn tijd, zwaarder als in 2005! Hij was zelfs een tikkeltje langzamer….

Het was dan ook erg warm met 27 graden en benauwd. Nadat de heren ons succes hadden gewenst, de jas van Gisella in de Gelderlander bus was verdwenen togen we naar de start. Hier was inmiddels de warming up begonnen. Hier spraken we Denis nog even en kwamen we ook Leonie uit onze loopgroep van de Nijmeegse Loopschool tegen. Om 14:30 mochten we dan eindelijk van start. Net zoals in 2005 toen ik de zes kilometer liep stond ik niet erg tactisch voor een snelle start. Toen ik net de startstreep was gepasseerd registreerde de championchip teller al bijna nummer 1000 van de zo´n 2000 deelnemers.

Ik besloot er niet als een gek vandoor te gaan maar "behoudend" te starten. Door Velp en op de weg naar Rheden liep ik achter een man in een Run2Day Arnhem singlet en ik vond het tempo prima. De eerste km was in 4 minuut 18 gegaan en de tweede iets langzamer. Hierna consolideerden we de snelheid en inmiddels was een inhaalslag ook gaande. Aangekomen in Rheden togen we linksaf het bos in. Aangezien we op de grote weg vol in de zo´n liepen was deze schaduw wel welkom! Na vijf kilometer passeerde ik de mat in 23:19 minuten. Vergeleken met Damloop niet eens veel slechter. We passeerden de waterpost (Welkom! Welkom!) en het Vitens water ging er lekker in en zorgde voor aardige verfrisseing.

Toen begon het feest : de beklimming van de Posbank. Errug mooi moet ik zeggen maar zoals je op vele foto’s kunt zien, je herkent me wel aan mijn feestelijke gezichtsuitdrukking, was het echt genieten!

Het was gewoon echt zwaar en zoals ik al zei aan de finish tegen Jannemien en Dries : de heuveltjes rond Groesbeek en in het Montferland zijn echt kinderspel! Wat een klim zeg. En dan staat er zo´n mooie boog op de top en dan moet je nog een heel eind. Veel tijd verloren op dit mooie stuk Nederland. Dit mooie stuk Nederland lijkt me ook meer geschikt voor een wandeling met vrouw en hond op een mooie zondagochtend! Op een shotje van de Gelderander loop ik, volgens mij en meerdere, in groen shirt! Zie je die mooi heuvels op de achtergrond…..

Al met al was het hierna nog een flink stuk naar het tien kilometerpunt in ieder geval! Hier passeerde ik in 48 minuut 33 seconden wat betekent dat ik de vijf kilometer in 25 minuut 14 seconden heb gelopen! Das nie errug snel natuurlijk….. Hier waren we inmiddels lekker aan het afdalen en na zo´n elf kilometer hadden we eindelijk weer een welverdiende waterpost. Het ging nog bijna mis maar gelukkig kreeg ik ook nog een bakkie uitgerijkt.

Hier was ook de voet van de Emmapyramide! Deze heb ik nog heel goed genomen. Aangezien hier matten lagen voor een wedstrijd binnen een wedstrijd : wie neemt het snelste "de Muur" is de tijd geklokt. 2 minuut 59 seconden heb ik over dit steile stukje Nederland gedaan en moesten nog drie kilometer worden afgelegd. Maar ja…..dat wist ik nog van vorig jaar …..Dalen, klein stukje steigen (OEF!) en weer twee kilometer dalen naar de finish in Velp.

Het laatste stuk ging dan ook best lekker. Door het water op mijn lijf, houding en vermoeidheid ging langzaam wel alles zeer doen! Ik hoorde van Gisella dat zij dat ook had. Ik wist nog een sprintje richting de finish eruit te halen en gooide mijn armen juichend in de lucht voor een mooie foto van Aktiefoto. Na de finish bleek mijn eindtijd 01:12:32 met een laatste 5 km van 23 minuut 59 seconden. Toch weer aardig versneld. Veel vocht tot me genomen en bij de Vitens stand nog een hilarisch moment : ik had wat water in een bekertje water laten zitten om over te gieten bij een bijna volle beker. Na het bijgieten werd het bekertje weggegrist door iemand anders (SMAKELIJK!). Ook de dame van Vitens zag het gebeuren en moest er hartelijk om lachen! Na 01:30:43 kwam Gisella ook moe maar voldaan over de finish!

Na een wandeltochtje naa de auto, alle spieren begonnen bij ons inmiddels zeer te doen, gingen we terug naar Claudia en haar manenn voor een lekkere douche en een lekkere macaronimaaltijd! Nog na aan het genieten van die mooie Posbank …….voel de beentjes maar! Inmiddels blijk ik op en video van de Gelderlander te staan! Goed kijken he tegen het einde die juichende jongeman!

Nu op naar Breda en Koln en dan eens ff pauze dacht ik zo! Greetz and Runs Corné

Corné van Helteren – Groesbeek
http://cornevanhelteren.web-log.nl/