"Centrale Post (CP) hier WPP 1. We kunnen het wisselpunt niet vinden". Zo begon het dus. Voor het eerst op CP, natuurlijk slecht geslapen en de allereerste wisselpuntploeg (WPP) verdwaalt meteen al in het bos. Daarna werd het allemaal erg spannend. De bus wordt gevonden door Sabrina, onze 30-min. fietser, en raakt haar ook weer kwijt. De eerste lopers passeren al het "nog 1 km" bord. Toevallig passeert de WPP bus een motorrijder. Een motorrijder? Waar staat die dan? Al bijna bij Tafelberg, het volgende wisselpunt!
Direct omkeren dus en net voor de eerste lopers arriveerde het busje nog op het wisselpunt (WP) en konden de loperstijden nog worden ingevoerd. Welkom op CP. Het is er altijd spannend gebleven. Dat was 1995. "Busje komt zo" was de tophit in die tijd. Telefoon van wedstrijdbegeleider Kees-Jan. "Ik sta midden in het bos bij paddestoel 24389". "Oh, is daar dan een telefooncel?" antwoordde CP. Mobieltjes waren toen nog niet zo ingeburgerd.
1996
In 1996 was alles anders. Ook op CP. Nooit meer helemaal alleen in Wageningen tijdens de start ver weg in Arnhem, maar midden in de drukte tijdens de start op de Bongerd. Nooit meer auto’s op de route, maar alles op de fiets. En het tunneltje bij Doorwerth. Er waren foutlopers die een kortere route naar Valkenhuizen vonden, er werden huskies (om doorkomsttijden in te voeren) vergeten, de fietsers kregen antennes met bezemstelen mee, die niet door het tunneltje konden en de bezemwagen kon maar net twee wedstrijdbegeleiders uit het bos redden en hun benarde posities door routebordjes over laten nemen.
De bezemploeg, het schrikbeeld van iedere loper. Er zijn lopers die jaren niet meer met de Veluweloop hebben willen meedoen omdat ze de bezemploeg niet meer konden afschudden. Er zijn de bezemfietsers met grote fietstassen en nijptangen, die alle bordjes en dat vreselijke spanlint langs de looproute opruimen en er een sport van maken de laatste loper bij te houden. En er is een busje dat op de wisselpunten wacht zodat de fietstassen weer kunnen worden leeggemaakt voor de volgende etappe. En er zijn altijd te weinig routebordjes, zodat er altijd weer ergens midden op de Veluwe bordjes vanuit de bezemauto moeten worden overgeladen..
1997
Dit was het jaar van de bezemploeg. Het busje wachtte op een ander punt dan de fietsers en er waren bezemfietsers die bij Doorwerth verdwenen en ergens bij Arnhem weer opdoken. Alleen de bordjes waren nog wel blijven staan. CP vond het erg leuk, kon die de volgende dag bordjes gaan verzamelen in plaats van de troep op de Bongerd opruimen. Dat jaar gebeurde alles achteraan in het veld. Wedstrijdbegeiders werden bezemploeg en een loper moest plassen en werd gepasseerd door die bezemploeg. Op het volgende kruispunt geen routebordjes meer natuurlijk. Is de begeleidende fietser rechtsaf gegaan en op het wisselpunt uitgekomen. De loper ging linksaf. Zijn hesje moet nog steeds ergens op de Veluwe rondzwerven.
1998
Het regent zelden tijdens de Veluweloop. Eigenlijk regent het alleen als Martien weer eens gaat routefietsen. Dat was in 1994 al zo, maar 1998 sloeg alles. Zo ongeveer het natste jaar in Nederland ooit, en de 12e september heeft daar heel veel aan bijgedragen. Wedstrijdbegeleiders gaven het op, fietsen van vooral begeleidende fietsers gingen stuk (vooral de remmen deden niets meer) of reden in groepjes ver achter hun lopers (passeren gaat slecht op heuvelachtige bospaadjes in de stromende regen), paarden braken uit bij de uiterwaarden van Renkum en moesten kilometers door de politie worden achtervolgd, ambulances en EHBO-ers hadden een erg drukke dag, door een onverwachte van Valkenhuizen was het verzamelpunt dat jaar aan de verkeerde kant van de Monnikensteeg en overal foutlopers die ook nog allemaal achter elkaar aan bleven hollen in de verkeerde richtingen. Want bordjes zag niemand meer in die stromende regen.
1999
In 1999 zat Martien dus voor straf helemaal alleen op CP. Het werd 30 graden die dag. En er ging verrassend weinig fout, het helpt wel als iedereen wat minder hard loopt. "Centrale Post, hier 5 minuten fietser. Over". Het schrikbeeld voor CP. Vooral in 2000. Want de 5-minuten fietser is trouble. En maar 5 minuten om dat op te lossen, na 5 minuten is de eerste loper er al. "Op punt 24 staan nog geen motorrijders". Dat krijg je als een te snelle ploeg in de langzame startgroep wordt ingedeeld. "Oh, ze komen er nu aan". Gelukkig, die motorrijders zijn weer prima op tijd. maar die voorste loper moest maar eens wat afremmen. "Centrale Post hier 5 minuten fietser. Over". Oei, op de Lange Juffer zijn geen motorpunten en er is ook geen hek dat moet worden opengehouden. "Zeg het maar Wouter. Over". "Er staat een kudde Schotse Hooglanders midden op de route en er kan vrijwel niemand meer langs want de weg is helemaal afgezet met hekken en ik zie de lopers er al aan komen. Over ".
Dan komen de beide WL1’s (wedstrijdbegeleider 1) in actie. Deze stoere personen (M/ V) fietsen normaal direct achter de eerste loper om te kijken of die de routebordjes zonder aarzeling goed kan volgen. Is dat niet zo, dan wordt er direct ingegrepen en worden bordjes in de grond gestopt en liefst ook wat van dat zo populaire spanlint om bomen gehangen om de rest van het veld voor dit mogelijke probleem te behoeden. En de loper de goede kant op gestuurd. Maar zodra er ernstiger zaken zijn sprinten de beide WL1’s naar voren om hekken open te houden, verkeer tegen te houden of zelfs Schotse Hooglanders van de route te verjagen. Nou is dat niet helemaal gelukt in 5 minuten tijd, maar die lopers blijken toch altijd wel een doorgang te vinden en al snel stonden de Hooglanders rustig toe te kijken hoe die gekke mensen met hun felgeleurde hesjes en met opvallend weinig aandacht voor die Hooglanders langs kwamen rennen. "Centrale Post hier 30 minuten fietser. Over".
Zijn er alweer bordjes verdwenen? De meeste routebordjes worden de dag voor de Veluweloop al uitgezet en helaas zijn ze er de volgende dag niet allemaal meer. Dan mag de 30 minuten soms hele stukken route opnieuw uit te zetten. Het is een zware job want die 30 minuten voorsprong op de eerste loper kan dan heel snel verdwijnen. Ook heb je grote kans dat je je moet verdedigen tegen een everzwijn of een boze boswachter, die je dan binnen 30 minuten moet uitleggen waarom een vergunningsaanvraag is vergeten en dat die lopers toch echt niet anders dan over deze route verder kunnen gaan. Gelukkig worden vergunningsaanvragen hoogst zelden vergeten en blijken alle boswachters dan juist heel aardig te zijn en zelfs nog in staat om hele forse bomen, de dag voor de Veluweloop omgevallen, op tijd van de route te verwijderen.
2000
Maar in 2000 doemde opeens een groot hek op bij het terrein Parenco (tegenwoordig Norske Skog). Dicht. Geen nood, rustig de portier bellen, uitleggen wat er aan de hand is. "Centrale Post, hier 5 minuten fietser. Ik sta ook bij het hek". Wat, drie minuten later al? Oh ja, de 30 minuten fietser was inmiddels 8 minuten fietser geworden. Trouble, en niet zo’n beetje. De lopers wisten nog van niets, maar CP zag ze al staan bij het gesloten hek en hier was vast geen doorgang te vinden. Omleiden kon niet meer, terugsturen is het einde van je etappe, dus het beste was maar gewoon wachten totdat het hek open zou gaan. Gelukkig hebben de wedstrijdbegeleiders de etappe gered door de aankomsttijden van de lopers op te schrijven, zodat iedereen toch de werkelijk gelopen tijd kreeg toegewezen. En de fotograaf schoot wel heel unieke plaatjes van grote groepen lopers die tegelijkertijd de berg bij Unitas beklommen.
2001
In 2001 is de Hoogstraat zelfs door de politie "schoongeveegd" voor de slotetappe, omdat het Jazz festival wat was uitgelopen. Maar het meest spannend is altijd de vraag: motoren of alleen maar motorrijders op de sintelbaan? Meestal kan CP pas bij de start van de slotetappe het verlossende antwoord overbrengen, maar gelukkig kunnen de motoren en de fietsen van de wedstrijdbegeleiders meestal mee de baan op. In 2001 wilde Martien weer fietsen. Vijf dagen lang heeft Erwin Krol alleen maar kunnen zeggen dat het zaterdag wel heel slecht weeer zo gaan worden. Zo slecht, zelfs de regenwolken durfden niet meer buiten te komen. Radiostilte op de lus. De extra zendmast bij Tafelberg was toch te laag, een uur lang bijna niet niets te horen op CP. De mast werd opghoogd, maar bijna iedereen was alweer binnen bereik op Delhuizen. Alleen de bezemfietsers niet. Die werden dan ook bestookt met zinloze oproepen, om die mast te kunnen testen.
2003
Na een jaartje zonder is in 2003 de Veluweloop ingekort naar 12 etappes. Nu vliegt een dag op CP helemaal voorbij. Je hebt je mensen nog maar net uitgezwaaid of ze zijn alweer terug op de Bongerd. De politie is grotendeels vervangen door onze eigen "Verkeersregelaars", waar je echt van op aan kunt. Dus nooit meer bellen op de hele vroege zaterdagmorgen waar of de politie op dat kruispunt toch blijft. En een snelle ploeg in de verkeerde startgroep krijgt eigen begeleider mee. Leuke uitdaging, de loper bijhouden en af en toe vooruit sprinten om het verkeer tegen te houden. Uitdaging? Tot het wisselpunt, waarna die begeleider bijna van zijn snelle mountainbike afvalt in het langzame tempo van de volgende loper.
2005
Maar op CP is het alleen maar spannender geworden. Meer begeleiders op de route, liefst allemaal met eigen mobilofoon. Steeds complexere schema’s en vooral steeds meer meldingen over de mobilofoon. Best begrijpelijk dat niemand aan het eind van de dag de CP nog wilt horen….
De veluweloop
De Veluweloop is een ideale estafetteloop waar echt iedereen van elk niveau aan mee kan doen. Verzamel vrienden, familie of collega’s en kom naar Wageningen en doe mee met de gezelligste en natuurlijkste estafetteloop van Nederland: de Veluweloop! Zie op http://www.veluweloop.nl voor alle actuele informatie.
© Martien de Haan