Woensdag 14 juli 2010: het was warm, maar helaas ook erg nat. Met heel veel wind. Lopen was dit jaar op woensdagavond helaas overal onmogelijk. Geen Rusthoeveloop in Putten en ook geen loper op straat in Voorthuizen. Om toch een beetje in de stemming te blijven: de gedenkwaardige Loopfestijn Voorthuizen editie 2006.
Het is nooit te warm in ons koude kikkerlandje…maar soms toch. Woensdag 19 juli 2006, de dag dat de tweede hittegolf met 36 graden een hoogtepunt heeft bereikt, was Loopkrant.nl afgereisd naar het loopfestijn in Voorthuizen. Met wellicht het trauma van de 4-daagse in het achterhoofd besloot de organisatie om alle lopen te schrappen, met uitzondering van één.
De prominentenloop. Dit is een loop voor iedereen die 10km zo hard kan lopen, dat het laten deelnemen van deze jongens en meisjes in het normale loopfeest, waar iedereen aan mee kan doen, zoveel gevaar oplevert dat de organisatie deze categorie apart laat starten.
Natuurlijk ging ook Loopkrant.nl speculeren waarom alle lopen waren afgelast behalve deze. Hebben deze snelle jongens en meisjes geen last van de warmte? Vreemd natuurlijk. Of vangen deze lopers door de snelheid zoveel meer wind dat de hitte minder een rol speelt? Juist die jongens en meisjes die erug hard lopen hebben toch veel meer warmteproductie dan de ‘recreatielopers’ of was de warmteformule nu energie*massa/weerstand? En met het hete smeltende asfalt blijven de rubberren zolen dan plakken of geeft de hete lucht in de snelle schoenen juist extra opwaartse veerkracht? Enfin, het was erug heet. En na afloop antwoordde de winnares van de damesrace zelfs "too hot" op de vraag of het lekker ging. En zij zag er toch uit alsof ze met 40 graden nog zou lopen.
Een hardloopwedstrijd wordt bijna nooit afgelast. Nooit. Zeker niet voor iets aards als "warmte". Denk maar aan (Olympische) marathons in de hitte. Gelukkig was heel hardloopminded Voorthuizen uitgelopen om de helden aan te moedigen. En echte helden waren er. Van vroeger en van nu. Namen als Marti ten Kate, Rodgers Rop (2002 winnaar in New York), Paul Biwott (2.08 in Parijs marathon). Nederlandse toppers als Martin Lauret, Marco Gielen, Koen Raymaekers. Maar ook aanstormend Nederlands looptalent was aanwezig met als blikvangers natuurlijk Khalid Choukoud, Patrick Stitzinger en Raymon van den Berg uit de loopstal van good old Tonnie Dirks. Raymon heeft zijn zinnen gezet op Eindhoven in het najaar en test met deze wedstrijden de tegenstand en zichzelf natuurlijk.
Vijf rondes was het afzien. Met twee ehbo-posten op de ronde van bijna 2km nam de organisatie geen enkel risico. Gelukkig ging alles goed. Ondanks dat vele lopers wellicht door het moordende tempo, de hitte of smeulend asfalt de race eerder staakten. Een van de ongelukkigen Raymon van den Berg zei hierover: "Ik kreeg kippevel. Tja de laatste keer dat me dat overkwam ging bij mij dus het licht uit. Het was toen bij zo’n Europa-cup wedstrijd. Nu nam ik het zekere voor het onzekere". En na 4 van de 5 rondes stonden we dus vergeefs te wachten bij de finish.
Martin Lauret liep beheerst, maar toch met een krappe 31 minuten een geweldige tijd. De altijd winnaar, Chris Henet, had vandaag naast het mooie weer nog een tegenstander van formaat: De belg Theo van den Abbeel kwam met 4 vrienden uit België de prijzen in de categorie mannen 45 plus weghalen. Ook Chris gaf na afloop toe dat de temperatuur ook voor hem wel iets te veel van het goede was. Paar weekjes rustig aan, zeg maar bijtrainen, dan gaat hij weer voor de winst. Met 28 minuten op 10KM voor de winnaar ging de race natuurlijk afschuwelijk hard. Mooi weer of niet.
Met jongens als Tonnie Stouten en Melchior van de Pol was ook gezorgd voor lokale toppers in het geweldig sterke deelnemersveld. Melchior liet zien dat ook hij in deze prominentenrace prima uit de voeten kan. Wellicht dat Melchior het zag als opwarmwedstrijdje voor zaterdagavond, wanneer hij het centrum van Wierden aandoet tijdens de Wiezoloop. Melchior had de avond ervoor namelijk gewoon een pittige heuveltraining, "tempootje of 30 bergop" gedaan met zijn trainingsmaten.
Toch is het schitterend om te zien hoe ook de echte top geniet van zo’n avondje hardlopen. Tijdens de wedstrijd wordt elkaar geen meter gegund. Na afloop sluit iedereen elkaar, net als bij het anonieme loperslegioen, gewoon broederlijk in de armen. Plezier staat voorop. Hitte of niet.
© Redactie Loopkrant.nl