Afgelopen zondag 9 juli was Loopkrant.nl wederom aanwezig op een historische plaats voor hardlopend Nederland. Het Olympisch stadion in Amsterdam. Ooit ontworpen door architect Jan Wils voor de zomerspelen van 1928. Nu was deze heilige plaats het decor van het NK-atletiek. Het festijn waar loopliefhebbers ieder jaar met veel nieuwsgierigheid gaan kijken hoe het heilige vuur van de Nederlandse (loop)sport erbij staat.
Waar loopliefhebbers met de ING Amsterdam marathon in grote getalen de weg vonden, bleef de drukte op deze 2de dag van het Nederlands Kampioenschap beperkt tot de gebruikelijke vrienden en familie van deelnemende atleten. Of toch niet? Nou ja, de gebruikelijke KNAU-bobo’s waren natuurlijk ook dit jaar weer met eigen tent uitgerukt. Waarschijnlijk om te zorgen dat vernieuwing in de traditionele atletieksport niet al te snel zal gaan deze eeuw. Met een perfecte organisatie van de atletiekvereninging Phanos uit Amsterdam was het met een heerlijke zomerzon genieten van een mooie 5000m.
Ondanks het gemis van Kamiel Maase was het een enerverende race. Kamiel zal door zijn eigen irritante hamstrings alles op het EK later deze zomer moeten zetten. Doordat het voormalig loopwonder uit Apeldoorn, tien rondes lang lekker op een tweede plek bleef lopen, kon het publiek met nog een kilometer te lopen, door roepen en schreeuwen Gert-Jan Liefers toch tot een kleine tempoversnelling bewegen. Met werkelijk speels gemak liet Gert-Jan zien hoe je achter de rug van je tegenstanders wegloopt om vervolgens dat te geven waar het publiek voor komt. Een Liefers die zeer hard op de finish afgaat, alleen nog opgejaagd door het publiek. Wat een frustatie moet dit toch zijn voor zijn tegenstanders.
Het leuke van een NK-baan is dat je als loper ook weer eens de echte specialisten op de kortere afstanden kan bewonderen. De verrassing van de dag en daarmee ook een zeer verdiende zilveren mediaille was voor Rob Detert. Verrassend koos Rob voor de 1500m ondanks dat hij dit jaar al veel ritme en snelle tijden had gelopen op de 5000m. Rob liet zien dat als je een medaille wil winnen, je ook gewoon van kop-af-aan de knoet over het tempo kan halen. Waar menigeen dacht op 1400m dat Rob nu echt het haasje was, liet Rob zien dat je met wilskracht, doorzettingsvermogen en een uiterste krachtsinspanning toch ook in de eindsprint overeind kan blijven. Bob Winter van de thuisverening Phanos ging er met het goud vandoor, maar een medaille is altijd zo mooi als de strijd die er aan vooraf is gegaan.
Bijna net zo verrassend was de derde plaats voor Marije te Raa. Leren lopen in Markelo. Ze liet nu gelukkig weer eens zien waarom we haar nog niet mogen vergeten. De derde plaats achter Adrienne Hertzog op de 1500m dames is een schitterende prestatie voor Marije. Lang uit de running, maar nu weer terug op het hoogste niveau in Nederland. Bram Som, neerlands hoop op de middenafstand (800m), liet zien wie momenteel regeert op deze afstand.
Ondanks dat parkeren in Amsterdam nooit echt fijn is, het stadion wellicht te groot is voor deze wedstrijd, was het NK-baan 2006 ook dit jaar speciaal. De niet-Amsterdammers hopen natuurlijk dat het NK-baan weer wordt teruggegeven waar het hoort: Aan de clubs overal in Nederland die het willen organiseren. Maar doordat je tegenwoordig ook in Amsterdam vlak op de baan kan staan, Phanos een fantastische organisatie heeft, kan dit evenement wellicht op deze plaats de komende jaren uitgroeien tot een nog aansprekender all-round atletiekevenement.
Naast het lopen was het uitermate spannend op het atletieknummer van de Jerommekes: het discuswerpen bij de mannen. Lang ging jonkie Erik Cadée aan kop, maar verloor uiteindelijk nipt van WK-topper Rutger Smith. Een goedgevormde spiermassa brengt zich langzaam in beweging maar knalt uiteindelijk, explodeert zelfs in de discuswerpring. Duurlopers zijn het niet, maar ga vooral geen weddenschap aan op de korte afstand! Je zult het immers verliezen.
Gert-Jan Liefers, Bram Som, Rob Detert en vele andere Nederlandse atleten zullen de komende weken in andere wedstrijden moeten aantonen dat zij klaar zijn voor een tournooi van een iets grootser formaat: Het EK-atletiek. Na Amsterdam volgt voor hen de beruchte limietenjacht om deelname voor het EK-metaal af te dwingen.
En voor iedereen die graag ook een ronde op de (ex)-Olympische baan wil afleggen: 15 oktober 2006 is de finishstreep van de Amsterdam Marathon weer in dit stadion!
© Redactie Loopkrant.nl