Tien zware mijlen in Apeldoorn

Jolanda van der BlesNa de oranje feestvreugde van vrijdagavond staan zaterdag 17 juni  alle benen weer stevig op de grond. In Apeldoorn organiseert AV’34 namelijk een prachtige loop door de Veluwse Bossen. Ook Jolanda van der Bles is van de partij. Het afgelopen jaar heeft zij veel wedstrijden gelopen, maar telkens was elke loop toch weer nieuw voor haar. Deze zaterdag een ‘bekende loop’ uit haar nog korte loopverleden van twee jaar. 

De drukte op de kortste afstand was opvallend. Veel lopers van een  start-to-run bedrijfsteam  hebben voor de twee engelse mijl gekozen. De echte die-hards zijn echter niet bang voor het warme weer, het heuvelachtige parcours en de langste afstand. Het genot van het lopen overschaduwt uiteindelijk de zware omstandigheden. Als vrouwelijke deelneemster op de tien engelse mijl is Jolanda later op de avond in de pen gekropen om haar loopervaring met jullie te delen. 

Jolanda: Vandaag is het anders. Ik ga de tien engelse mijl lopen. Deze heb ik vorig jaar zomer voor het eerst gelopen in Wenum Wiesel. Zou ik dat weer binnen de 1 uur en 21 minuten kunnen lopen? Nou, dat zal nog niet meevallen. Het is vandaag best warm. Zo’n 25 graden en windstil. De benen voelen goed. Samen met mijn man Benno en nog vele andere snelle lopers ga ik van start. Het sportpark uit, het pittige AsselsePad op. We beginnen rustig, maar we zijn al heel snel flink bezweet. Het LammersPad op. Een heuvelachtige fietspaadje door het Veluwse bos. Bekend terrein tijdens de wekelijkse trainingen.

Jolanda en Benno, hun eerste gezamenlijk wedstrijd

We weten waar de bultjes zitten en we lopen stevig door. Benno vindt dat het wat rustiger mag, maar loopt zelf stevig door en ik volg. Iedere km in vijf minuten. Het tempo is erg constant en we gaan door. Jongens wat is het warm! Bij de eerste drankpost geniet ik dan ook lekker van het water. Op naar Hoog Soeren. De naam zegt het al: weer klimmen! Op de Kampsteeg staan de eerste supporters, de Nieland-gang en Bianca, ons al op te wachten en uitbundig aan te moedigen. Het tempo gaat nog steeds goed. Benno gaat ondertussen wel iets achter me lopen. De Amersfoortse weg, het 10 km punt binnen 50 minuten. Ik voel dat het ondanks de hitte lekker loopt. Weer flink gedronken en snel weer door. Op het  twaalf kilometerpunt staan weer dezelfde supporters. Ik loop daar naar beneden, en dat voelt super.

De tijd goed en nog maar vier kilometer. Zo doorlopen, dan komt het in orde: denk ik nog. De Apenheul, de ingang van het park Berg en Bos, de voetbalclub AGOVV en dan dat loeizware Asselsestraat op! Voor me zie ik iemand wandelen, nee dat wil ik niet!!. Oh, wat is het ineens zwaar en warm. Maar als ik op mijn klokje kijk zie ik dat het goed komt. Ik loop ondertussen flink door, met de blik op oneindig. Net na de bocht staan daar weer onze supporters. “Mooi tenue”: roept iemand.

De Nieland-gang

Het laatste stukje en ik ben voor ik het weet op de baan. Eindelijk binnen! In een tijd van 1 uur 19.  Maar oh wat is het warm. Het water smaakt me goed en even later komt Benno binnen. De temperatuur is hoog opgelopen maar het was een prachtig loopje. Onze eerste wedstrijd die we gezamenlijk als partners hebben gelopen. Voor beiden een PR! Dat smaakt naar meer.

Redactie: Voor iedereen die na het lezen van dit verhaal enthousiast is geworden en ook eens wil lopen met Jolanda, Benno en al haar kan voor meer informatie terecht op de website van Loopgroep AV’34: http://loopgroep.av34.nl/

Jolanda van der Bles