31 mei was de avond voor atletiekminded Nederland. Na Nijmegen en de FBK-Games was het deze avond tijd voor: De Papendal Games 2006. Gratis toegang voor iedereen (houden ‘ollanders wel van). Deze laatste echte topwedstrijd in Nederland liet ons bijna alleen (sub)-topatleten zien uit het buitenland. Nederlands hoop was voor de looponderdelen gevestigd op met name Rob Detert.
Temidden van een absoluut topveld wist hij zich behoorlijk staande te houden. Deze sympatieke atleet uit Weerselo ging zelfs op zijn eerste 5000m race van dit seizoen mee op weg naar de EK-limiet. Helaas voor de vele enthousiaste fans moest Rob het veld net iets te snel laten gaan. Puur op mentale hardheid liet hij het er niet bij zitten en liet met een krappe 14 minuten toch zeker zien dat hij echt hard kan lopen. Rob zal zeker dit seizoen nog nadrukkelijker laten zien dat hij een man is om rekening mee te houden.
De 5000m race eindigde voor het publiek in een schitterende strijd tot op de streep tussen een snelle Belg en een Keniaanse jongen. De Belg moest net, maar dan ook net, de Keniaan voor laten gaan. Gezien de omstandigheden en het verloop van de race was de 13.31 op de 5000m die zij liepen gewoonweg goed. Dit zijn toch tijden die niet wekelijks in Nederland te zien zijn.
De klapper van de avond was de afsluitende 800m. Hierin stond Olympisch goud aan de start. Wel uit 2000, maar toch. Niet veel mensen hebben zo’n prijs in de schoenendoos liggen. Nils Schumann (92 op de foto) was eindelijk weer eens in aktie. Helaas kon hij (nog) niet imponeren, maar helden doen het gewoon altijd goed in de atletiek. Nils is zo’n held. De winnaar en tijd van deze race zal niemand onthouden. Maar Nils zijn come-back blijft iedereen bij! Zeker als hij op EK-Gotenburg dit jaar weer voor vuurwerk zal zorgen.
Voor iedere loper die van heel dichtbij snelle vrouwen en mannen wil zien zijn de Papendal Games ideaal. In krap 2,5 uur tijd wordt een zinderend programma voorgeschoteld. Met het beste op atletiekgebied van wat momenteel nog voor een redelijke prijs aan de start is te krijgen. Parkeren is geen enkel probleem. De snelheid tussen de nummers is goed. Lang wachten voor weer een finalerace is er nooit bij. Enige minpuntjes bij deze wedstijd waren de minimale deelname bij de vrouwen 200m en 100m. 2 deelneemsters in de baan kan gewoon echt niet. Geen gezicht en totaal geen spanning. Strijd maakt wedstrijden kijken boeiend. Tijden zijn leuk, maar aangezien deze niet te koop zijn, doe dan het publiek dan een veld waarin tot de laatste millimeter wordt gevochten.
Hopelijk weet de organisatie volgend jaar ook de Nederlandse toppers aan de start te krijgen. Jongens als Bram Som, Okken, Kamiel Maase, Gert-Jan Liefers, Dennis Licht. Of natuurlijk vrouwen als Lornah Kiplagat. Met in de 2006-editie waren de Nederlanderse toppers met 2 tenen te tellen. Deze perfect georganiseerde wedstrijd verdient meer! Dus meer publiek (komen volgend jaar!) en beter weer. Verder niets meer aan doen.
© Redactie Loopkrant.nl